De twee uiterste tegenover elkaar..

Een ding kan ik je ondertussen wel vertellen, niets is wat het lijkt! Toen je dat tegen me zei knikte ik een keer en liet het verder voor wat het was.. had ik maar naar je geluisterd. 

Vraag me niet hoe het met me gaat, want ik heb echt geen flauw idee! Ik kwam uit een rustig, stabiel gezinsleven, geld speelde geen rol, ik had m'n vrienden, mijn school en mijn baan, tot ik jou tegen kwam. En weet je, dit doet zeer.. ik ben ervan overtuigd dat mijn aftakeling niet jou bedoeling was, maar je deed het wel.. Tuurlijk was ik degene die uiteindelijk zelf beslissingen nam, maar geloof me.. zonder jou had ik deze beslissingen überhaupt nooit hoeven nemen. Mijn leven bestaat op dit moment vooral uit politie die aan de deur staat, elke keer weer switchen van telefoon nummer, zelf gewoon werken om de mooie schijn op te houden voor de buiten wereld, en nadenken over waar je bent en met wie... Om het allemaal nog even iets ingewikkelder te maken, ik hou van je.. Ik hou van je als je thuiskomt met eten omdat je gewoon weet dat ik trek heb, ik hou van je als je me vast pakt en zegt hoe sterk je me vindt en hoe trots je op me bent...