Deel 2 maand manifestatie :)
Dit stukje schrijf ik vanuit mijn hart, ik kijk niet naar stijl of wat dan ook, misschien pas ik achteraf nog wat aan....maar waarschijnlijk niet :). Het geinige is dat ik al een hele tijd eraan denk mijn begeleidende activiteiten te willen richten op het helpen van meer mensen bij het terugvinden van jezelf en vandaar uit een leven naar eigen wens te creëren. In deze maand is heel duidelijk naar voren gekomen dat dat gewoon is wat ik ga doen :).
Oké de tweede helft van deze maand gaat dus over manifesteren. Manifesteren als in; ik beschik over de nodige scheppingskracht om te creëren wat ik maar wil! Poink! Natuurlijk ben ik bij aanvang best sceptisch, ik kom uit een cultuur/grootbrenging waarin zogenaamd alles in handen van de scheppende God wordt gelegd, maar waar ondertussen manipulatie hoogtij viert om creaties te ' garanderen' en je kunt dus zelf wel bedenken dat ik me bij deze manier van denken wel even achter m'n oortjes krabbel of niet? Nee? Ik eigenlijk ook niet, ik stond er gewoon heerlijk open voor om er vol in te duiken; vrij van oordeel ! Yes, dat is het hoofddoel ook van deze maand; de meegegeven tools heten niet voor niks de Set yourself free methode :).
Wat ik al een tijdje concreet bemerk in mijn leven is inderdaad dat door het bewust aanpakken van mijn eigen mindset, het zijn van baas in eigen hart en gedachtes, er positieve stromingen op gang komen welke ik lang gemist heb. Er komen oude/nieuwe mensen op mijn pad die streven naar of juist kunnen bijdragen aan een mooi leven met als uitgangspunt zelfliefde. Hetzelfde geldt voor gebeurtenissen en mogelijkheden. Door mijn gedachtes bewust te sturen zet ik dingen in beweging op een goede manier. Deze maand bevestigde wat ik altijd al meende te weten; wat je denkt/ zegt heeft kracht, is waarheid, komt uit en dus is het verstandig om te zorgen dat je goed nadenkt over wat je denkt en zegt; beter is alles positief want dan heb je een super leven!
Even over dat stukje zelfliefde; als je dat niet hebt, kun je niet gelukkig zijn, je bent dan ver van jezelf af een rol aan het spelen waarmee je alleen maar probeert te voldoen aan de normen van...vul zelf maar in; dat is voor mij niet meer prima; al een hele tijd niet meer, eigenlijk is dat het nooit geweest ook, maar dat kun je natuurlijk pas achteraf zeggen ( dus om te voorkomen dat mijn kinderen zo'n omweg maken, leer ik ze direct wat ik nu bevestigd heb gekregen hè ;)) Zelfliefde: Ik herinner me als klein meisje totaal onbevangen te zijn in alles wat ik deed. Niet naïef zoals kinderen vaak ( ten onrechte) gezien worden, au contraire ik was me ontzettend bewust van alles en iedereen om me heen. Ik kon me goed inleven en had liefde voor iedereen, dat voelde ik ook en ik was oprecht verbaasd/ verontwaardigd als anderen dat niet waren, dat begreep ik totaal niet. Ik stond heel dicht bij mezelf in die tijd, logisch zul je zeggen dat staat ieder kind. Precies! Tòt het moment dat je besmeurt raakt met de lelijke zaken die je overkomen, waarna jij weer keuzes maakt die je elke keer verder van jezelf af brengen. Voor het geval je het nog niet door had: van origine ben je dus perfect, jij bent jij; uniek, onbetaalbaar en jouw talenten heeft niemand anders. Velen van ons hebben dat niet in de gaten en leven het leven dat ze 'overkomt'. Ergens onderweg schieten we in een modus van overleven in plaats van leven. En dat is nou juist niet de bedoeling. Het leven overkomt je namelijk niet, je orchestreert alles immers zelf.