Jessie huilde en haar man nam haar in haar armen en sprak woorden van troost al wist hij dat waarschijnlijk niets echt zou helpen! Hij hield zijn schat in zijn armen en bedacht hoe blij hij met haar was en gelukkig dat ze in zijn leven was gekomen! Dat zou hij haar ook laten weten maar nu niet! Die woorden waren nu niet gepast! Ze huilden nog even stond toen op, veegde haar ogen droog en zei resoluut “Ik wil weten of ze nog leeft! Ik ga de computer aanzetten en laat je het adres zien! Misschien vinden we een telefoonnummer! En kan ik gewoon bellen en vragen of ze nog leeft!” De computer ging aan en de vastgezette sites kwamen tevoorschijn! Zijn vrouw was hier al heel druk mee in de weer geweest! Nu nog zoeken naar een telefoonnummer!
Na wat zoeken en doorklikken stond daar opeens een telefoonnummer! Datum die erbij stond was van drie maanden geleden en linkte naar een website! Het adres was hetzelfde en op de website stonden mooie omgevingsfoto’s en foto’s van moestuintje en hutjes verspreid over een binnenplaats! Er stonden weinig mensen op de foto’s en ze herkende niemand! Ze wist immers niet eens hoe Gunther er toen had uitgezien laat staan nu! Veel woorden hadden ze niet toegevoegd aan de website. Een uitnodiging om te bellen of hen te bezoeken en een referentie naar een excursie om de schatten van Peru te ontdekken! Ze wou geen schatten en geen edelstenen ze wou gewoon haar moeder vinden! Ze keek haar man aan en vroeg kan ik dat wel doen na al die tijd gewoon bellen? Zij kon ook gewoon weggaan, dus waarom niet!
Deze afleveringen van dit vervolgverhaal passen deze uitdaging:
