k Heb dit lange blog dus toch maar in 4 delen opgesplitst zodat het makkelijker te lezen is en aj, Hans heeft hele krachtige inzichten en ik voel dat ze goed zijn
Een grote lap tekst, niks mis mee hoor....maar opgedeeld in blokjes zal je op termijn meer bezoekers... Show moreEen grote lap tekst, niks mis mee hoor....maar opgedeeld in blokjes zal je op termijn meer bezoekers opleveren 😉
Dement zijn vind ik een moeilijk onderwerp omdat ik al ervaren heb dat sommige die ik verzorg niet echt dement zijn maar eerder verward.
Heel mooie tekst deze 'Dementie, genezing in stilte' voor de rest kom ik nog eens terug om te lezen 😊
er zijn fases in het proces he, t wordt steeds erger uiteindelijk, t zij zo
Ja k heb t nu eenmaal zo gemaakt en misschien vreemd om het nu in verschillende te maken weer als herhaling..wie t echt wil weten...neemt de tijd wel..hopelijk
t Gaat mij niet om de hoeveelheid bezoekers, die t nodig hebben...komen en lezen..dank je fijn
Dit is wel heel veel tekst. Misschien beter opdelen in losse blogjes Karin.
De tekst van Hans Stolp kan ik voor 95% in mee gaan. Zo denk ik er ook over. Er zijn maar weinigen die het durven uitspreken.
Een bijzondere en leerzame blog. Het leertraject mbt het afhankelijk worden van de zorg van anderen, geldt mogelijk ook voor fysieke afhankelijkheid. Mijn moeder zaliger was in haar laatste 6 maanden hier op aarde, bedlegerig maar geestelijk nog haarscherp.... Show moreEen bijzondere en leerzame blog. Het leertraject mbt het afhankelijk worden van de zorg van anderen, geldt mogelijk ook voor fysieke afhankelijkheid. Mijn moeder zaliger was in haar laatste 6 maanden hier op aarde, bedlegerig maar geestelijk nog haarscherp. Zij vond het aanvankelijk akelig dat zij b.v. op bed werd gewassen ipv zelf te gaan douchen, maar heeft zich daar na enige tijd bij neergelegd.
Zij was altijd iemand die klaarstond om anderen te helpen en voor haar was haar situatie 'de omgekeerde wereld' geworden. Vanuit haar bed gaf ze tot een week voor haar heengaan nog instructies: Ik moest haar kledingkast leeghalen, alleen de jurk die ze in haar kist aan wilde, moest blijven hangen (en verder alleen de nachthempjes). Haar argument: 'als je dat moet doen, wanneer ik er niet meer ben, zou je nog veel meer huilen!'
Wbt het wachten van een overledene: daar hoeft een mens niet dement voor te zijn; mijn moeder zei een paar dagen voor haar heengaan: 'straks ga ik naar jouw vader, mijn ouders en broers, mijn moeder komt mij halen'.
Voor jou waren dit hele heftige maanden en zeker die laatste weken
Hoe fijn ook voor haar, je moest weer iemand loslaten tot het weerzien.
wel een wijze vrouw zo te horen
Dement zijn vind ik een moeilijk onderwerp omdat ik al ervaren heb dat sommige die ik verzorg niet echt dement zijn maar eerder verward.
Heel mooie tekst deze 'Dementie, genezing in stilte' voor de rest kom ik nog eens terug om te lezen 😊
De tekst van Hans Stolp kan ik voor 95% in mee gaan. Zo denk ik er ook over. Er zijn maar weinigen die het durven uitspreken.
Zo ongeveer legt Naomi Feil het ook uit.
Zij was altijd iemand die klaarstond om anderen te helpen en voor haar was haar situatie 'de omgekeerde wereld' geworden. Vanuit haar bed gaf ze tot een week voor haar heengaan nog instructies: Ik moest haar kledingkast leeghalen, alleen de jurk die ze in haar kist aan wilde, moest blijven hangen (en verder alleen de nachthempjes). Haar argument: 'als je dat moet doen, wanneer ik er niet meer ben, zou je nog veel meer huilen!'
Wbt het wachten van een overledene: daar hoeft een mens niet dement voor te zijn; mijn moeder zei een paar dagen voor haar heengaan: 'straks ga ik naar jouw vader, mijn ouders en broers, mijn moeder komt mij halen'.