Dementie anders bekeken 2

Lezing:

Dementie is een thema waar veel over te vertellen valt. 

In het kader van dit artikel kan ik slechts enkele punten aanstippen 
maar het is, denk ik, belangrijk om over dit thema na te denken: 
zoals vroeger kanker een taboe was waar niet veel over werd 
gesproken, omdat deze ziekte zoveel angst opriep, lijkt nu dementie 
een ziekte die angst oproept. Vroeger werd de naam kanker zelfs 
niet genoemd maar werd gesproken over 'die gevreesde ziekte.' 
Het lijkt erop dat dementie in deze tijd dezelfde angsten oproept als 
vroeger met kanker het geval was. Die angst werkt natuurlijk door in 
de manier wij met deze ziekte omgaan: het pleidooi voor euthanasie 
bij dementie heeft naar mijn mening alles met deze angst te maken. 
Voor mensen die met deze ziekte hebben te maken, of omdat deze 
ziekte hen zelf betreft, of omdat iemand in hun omgeving dement 
werd, is dit een zware last die we niet moeten onderschatten. 
Voor familie en geliefden van een dementerende is het intens 
verdrietig en pijnlijk te moeten meemaken dat je partner, je zus of 
je moeder op een zeker niet (goed) meer herkent en je naam niet 
meer weet. Mantelzorgers van dementerenden krijgen meer dan 
gemiddeld een burn-out, depressies en lichamelijke ziekten. 
De vraag die alle mensen bezighoudt die te maken hebben met 
dementie is: hoe moeten we met deze ziekte omgaan? Is dementie 
alleen maar zinloos, of heeft het misschien toch een verborgen zin? 
Steeds meer mensen komen in deze tijd tot de conclusie dat 
dementie een zinloos lijden is en trekken daaruit de conclusie dat 
we elkaar (en onszelf) dit lijden moeten besparen en euthanasie in 
dit geval moeten toestaan. De NVVE (Nederlandse Vereniging voor 
een Vrijwillig Levenseinde) pleit daar nu al jaren voor en mede 
dankzij een sterke lobby van deze vereniging is het op dit moment 
ook bij beginnende dementie wettelijk toegestaan om voor euthanasie 
te kiezen.