Jolanda zat aan tafel en alsof er een pin in haar hart zat, die ze er niet uit kon krijgen. De hele dag was ze al bezig met opruimen en de was had ze al van de waslijn gehaald. Ze had een pakketje in willen pakken maar de plakband die ze net had gekocht kon ze maar niet terug vinden. Het ging niet zoals dat ze het wou en al snel kreeg ze slecht zin. Ze had het gevoel voor een stopbord te staan en het leven ging niet zo als ze dat wou.
Toch liet ze haar dag niet verpesten want het jaar was moeilijk geweest maar er waren veel mooie gebeurtenissen. De lantaarn die voor hun huis was geplaatst en niet omdat ze het hadden gevraagd. De buurvrouw was boos want bij haar was het nog steeds donker en na veel klagen was er nooit wat aan gedaan. Ze had een mooie verrassing kregen want ze was aan het kijken naar een camera en haar man had die voor haar gekocht. Ze had veel vriendinnen erbij gekregen maar een goede vriendin was ze verloren. Jolanda was erg geschrokken van de dood van haar vriendin.
Zelf zou ze geld gaan sparen voor een standaard voor de camera en meer van haar foto's gaan posten op haar blog. Door het verlies van haar vriendin wou ze meer van het leven gaan genieten en de pin uit haar hart trekken. Ze maakt haar levenlang al foto's maar doet er nog steeds te weinig mee en het bloggen haar ging soms ook niet zo gemakkelijk af. In 2019 wil ze als een vlinder gaan bloeien en dat iedereen maar van haar foto's en verhalen mag genieten.
Een paar weken geleden maakte ze een foto van een verkeersbord en zo voelde het leven. Stop en denk na over wat je wil en durf je dromen uit te laten komen. Wees niet bang voor wat zal komen maar ga ervoor.
Veel verschillende dieren had ze al gezien en dat had ze als kind nooit kunnen dromen want op tv keek ze graag progamm's van scorpioenen. Overal maakt ze foto's van en dat wil ze haar leven lang blijven doen. Ze staat op en gooit het papier waarop ze het verhaal heeft geschreven in de afvalemmer en gaat tv kijken in bed onder de deken.
schrijfuitdaging december 2018
