Mijn moeder deed aan ouderverstoting

Misschien heb je er wel eens van gehoord of over gelezen. Ouderverstoting ook wel bekend als het ouderverstotingssyndroom. De ene ouder probeert bewust de kinderen te beïnvloeden over de andere ouder, zodat het contact met de andere ouder word verbroken. De afkorting hiervan is ook wel PAS (parental alienation syndroom).

Ik zelf was nog een klein meisje toen mijn ouders in een vechtscheiding terecht kwamen. Mijn moeder wilde mijn vader niet meer bij de zorg van ons hebben. Ze zette ons op tegen onze biologische vader. De verhalen van mijn moeder die ze vertelde waren niet fijn. Zo zou mijn vader heel agressief zijn en vaak vast zou zitten in de gevangenis en hij wilde ons ook vermoorden.
Ik was uiteindelijk bang voor mijn vader, en wilde mijn vader dus niet meer zien.

Als kind zijnde hou je van beide ouders. Hun hebben je samen op de wereld gezet, dus dan hoor je er ook samen voor te zorgen. Je hebt loyaliteit naar beide ouders, maar doordat ik mijn vader moest gaan haten ontwikkelde ik ook een gepleten loyalteitsprobleem.

Ik heb verder ook nog een een zus en een broertje.

Jaren na de scheiding was mijn vader nog in de buurt om ons te kunnen zien. Mijn vader wilde gewoon ons zien en vast kunnen houden. Net als een moeder wilde hij ons ook gewoon de zorg bieden als vader zijnde.

Doordat wij bang waren voor onze vader werd mijn vader vaak gezien als een slecht persoon en werd dus vaak door de politie opgehaald als hij dus voor de deur staat.

Ook kwamen we onze vader tegen in de winkelstraat en rende we snel weg voor hem. De angst voor onze vader was behoorlijk. Ook wachtte onze vader ons op als we van school naar huis kwamen met de bus. De punt waar we uit moesten stappen stond onze vader ons dan op te wachten.

Op een warme zomerdag toen mijn moeder de was van de lijn haalde in de tuin, schoot mijn vader over het hek heen en sloeg mijn moeder bont en blauw. Deze beelden staan nog steeds in mijn geheugen. Was toen een meisje van 3/4 jaar oud. Zo zie ik mijn stiefvader ook gewoon nog zitten op de bank en doet niks.. blijft gewoon zitten.

Door deze gebeurtenis geloofde ik mijn moeder met de verhalen. Ik zag het uiteindelijk ook zelf hoe agressief mijn vader toen was.

De ellende en de angst ging een aantal jaren door, tot onze moeder vertelde dat onze vader overleden zou zijn.

Jaren verstreken en de thuissituatie is nooit goed geweest voor mij vanwege hoe mijn moeder mij behandelde. Ik werd namelijk jarenlang emotioneel verwaarloosd door mijn moeder.

23 januari 2002, 3 weken voordat ik 17 werd besloot mijn moeder mij te dumpen bij mijn biologische vader. Hij was toch dood? En nu leeft hij weer en de verhalen over hoe mijn vader zou zijn dan dump je toch niet je dochter.

Helaas was de situatie niet goed en ik belande helaas op straat. Ze heb ik rond gezworven en belande uiteindelijk bij leger des heils (hier kon je dan 3 nachten slapen) en en daarna was er plek in een crisisopvang. Daarna kwam ik terecht in een kindertehuis Tot ik 18 werd en was ik volgens de wet volwassen. In dat jaar werd ook vastgesteld dat ik zwaar depressief was. Zelf geloofde ik dat niet, omdat ik het jarenlang voor de buitenwereld wegdrukte en ook voor mij zelf drukte ik dat ook weg.

Kwam toen bij begeleid wonen in Scheveningen en heb daar ongeveer 3 maanden gewoond en wilde toen graag het contact met mijn moeder verbeteren (was toen nog niet achter de waarheid van de vechtscheiding). Ben toen weer naar Beverwijk verhuisd vlakbij mijn moeder. Had toen een kamer in Beverwijk. Het contact bleef helaas niet goed.

Juli 2007 kreeg ik mijn eigen woning in Heemskerk. Deze periode raakte ik heel erg somber en besloot ik pogingen te doen om mijn leven te beëindigen. Uiteindelijk werd ik in oktober 2008 opgenomen 10 maanden lang. In de periode dat ik werd opgenomen, raakte ik mijn huisje ook kwijt. In de opname zijn we opzoek gegaan naar begeleid wonen project elders in het land. Een nieuwe stap in een nieuwe woonplaat

Het werd Lelystad. Daar was een nieuw project van begeleid wonen. Ik was 1 van de allereerste bewoners die bij die stichting kwamen wonen. De stichting heette OMEI afgekort naar op mijn eigen. Dat was ook letterlijk wat daar gebeurde. Deze instelling was niet om cliënten echt te gaan helpen, maar om ze geld af te rochelen met de pgb van de mensen. Zo werd ik heel erg ziek gemaakt op de papieren, handtekeningen werden vervalst en alle papieren werden naar 1 postadres van hun gestuurd, zodat de cliënten niks door hebben wat er echt gaande was. Ik vertrouwde het niet en ben op onderzoek uitgegaan. Zie blog die ik hierover heb geschreven. De pgb fraude.

Hierna ben ik op zoek gegaan naar een ander begeleid wonen project in mijn oude buurt waar ik geboren was. Er bleek een begeleid wonen project ook in Beverwijk te zitten en heb toen ook contact met hun gezocht. Er werd mij in de periode dat ik in Lelystad woonde dat ik nooit alleen zou kunnen wonen. Vandaar dat ik dus opzoek ging naar een andere instelling. Helaas bleek deze instelling genaamd Aquilae ook te frauderen met de pgb van de cliënten. Ik had dit al heel snel door nadat ik het al een keer had meegemaakt. En weer ondernam ik actie. De zorginstelling moest uiteindelijk sluiten. Het ergste is dat ze gewoon weer opnieuw begon met een nieuwe instelling.

Uiteindelijk kreeg ik van de gemeente voorrang voor een eigen woning en via andere hulpinstanties kreeg ik hulp en moest ik laten zien in 14 maanden dat ik wel degelijk voor mij zelf kon zorgen. januari 2014 zocht mijn vader contact. Mijn vader belde iedere dag en ik had het daar toch wel moeilijk mee. Ik heb mijn vader toen een mail gestuurd en gaf aan dat ik toch geen contact meer wilde vanwege het verleden.

Het bleef toen een paar dagen stil. Woensdag 22 januari 2014 in de middag kreeg ik een mail terug van mijn vader. Die dag stond mijn leven op zijn kop. Mijn vader gaf aan dat we jarenlang waren gehersenspoeld door onze moeder. De verhalen wat ze ons jarenlang heeft verteld waren leugens. Leugens om onze vader bij ons weg te houden. In de mail gaf mijn vader ook aan dat hij bewijs heeft bewaard van de jeugdinstanties waren te zien is dat mijn moeder samen met de jeugdzorg instanties samen werken om mijn vader uit beeld te krijgen bij ons. Zie link: Moeder spant samen met jeugdzorg en andere instanties.

De jarenlange verhalen van mijn moeder dat mijn vader agressief was en dat mijn vader niet voor ons kon zorgen! Dat mijn vader in de gevangenis zou zitten. De verhalen dat mijn vader geen goeie vader zou zijn. Alles blijkt gelogen te zijn. Onze vader wilde net als onze moeder ons verzorgen en ons vasthouden. Doordat mijn moeder allerlei leugens verzon over onze vader werd mijn vader agressief naar onze moeder. Dat mijn moeder in elkaar werd geslagen is haar eigen schuld. Ze heeft hier zelf voor gezorgd. Ze zorgde ervoor dat ze als slachtoffer werd gezien, en niet als dader die alles juist heeft veroorzaakt.

Mijn vader stuurde elk jaar met verjaardagen en feestdagen cadeautjes naar ons. Moeder stuurde alles retour. Zodat wij inzagen dat onze vader niet meer van ons hield. Brieven met geld wat mijn vader stuurde, ging de brief retour en alleen het geld werd eruit gehaald.

Als mijn vader een bezoekregeling in het begin had, was onze moeder met ons weg en stond mijn vader voor een dichte deur, of een vriendin van mijn moeder deed open en gaf dan aan dat wij weg waren. Deze vriendin van mijn moeder had het verschil kunnen maken als ze tegen mijn moeder had gezegd dat ze verkeerd bezig is en dat kinderen beide ouders nodig hebben. Dat deed ze niet! Waarom? Bang voor de reactie van mijn moeder ?

De familie van mijn vader was ook meteen slecht. Zo was ik meteen een opa en oma kwijt, Tantes en ooms en neefjes en nichtjes waren uit ons leven gehaald. Volgens mijn moeder waren hun altijd al slecht gaf ze aan. Mijn moeder heeft altijd tegen ons gezegd dat de familie ons ook niet meer wilde zien. Wat blijkt familie zocht ook met hun kleinkinderen contact.. Alleen lukte dat niet! Mijn moeder hield dat ook tegen.
Zo ben je je vader kwijt na een scheiding en dan ook meteen een hele familie.

Mijn vader wil gewoon ook voor zijn eigen biologische kinderen zien opgroeien. Net als dat een opa en oma hun klein kinderen willen zien. Het verdriet is helaas bij de hele familie van de verstoten ouder.

Nu heb ik bijna 4 jaar mijn vader terug en ook vele familieleden weer in mijn leven. Helaas zijn er ook een aantal overleden die ik graag nog had willen zien.

Vaak komen kinderen niet achter de echte waarheid hoe de vechtscheiding van hun ouders is gegaan.. Vele kinderen hebben ook 1 van hun ouders verstoten en willen niks meer met 1 van hun ouders te maken hebben. Deze kinderen zijn vaak ook voorgelogen door de andere ouder. Kinderen hoeven niet te kiezen voor een ouder.

Ik hoop met mijn verhaal ook kinderen in te laten zien dat ze hiermee te maken hebben.