Diep in het bos

Edwin! Zullen we naar het bos gaan? Edwin is dol enthousiast en komt snel naar beneden om zijn schoenen en jas aan te doen. We pakken onze fietsen en fietsen richting het bos waar we de fietsen begin van het bos vast zetten met een kettingslot.

We lopen het bos door en klimmen hier en daar in een boom, we komen steeds dichterbij de plek waar je niet mag komen want daar staat het verboden huis. Iedereen uit ons dorp is bang voor wat daar plaatsvind maar hoe groot onze angst ook is, onze nieuwsgierigheid is vele malen groter. We maken elkaar alleen maar nieuwsgieriger waardoor ons tempo steeds maar verhoogd.

Eenmaal bij het huis aangekomen kijken we door de ramen maar we zien niks dus we gaan toch maar kijken of we naar binnen kunnen, eenmaal bij de voordeur aangekomen blijkt die gewoon open te zijn dus we gaan naar binnen. We gaan elke kamer af maar er is niemand te vinden en het lijkt toch niet zo eng als er gezegd wordt in ons dorp dus we gaan weer naar de voordeur om naar huis te gaan, een beetje teleurgesteld zijn we wel want wij hadden er zoveel meer spanning van verwacht. Eenmaal bij de voordeur aangekomen gaat hij niet meer open, hoe hard we ook ons best doen het lukt ons niet en we raken toch wel een beetje in paniek.

We draaien ons om om te kijken of er iets bruikbaars is waardoor we buiten kunnen komen maar dan staan we oog in oog met een man die er niet al te vriendelijk uitziet met een groot geweer in zijn rechterhand. Ons hart klopt in onze keel want dit is dus waar al die mensen bang voor zijn! Als die mensen hadden gelijk! Waarom hadden we daar nou niet gewoon naar geluisterd! 1 ding wisten we nu wel zeker, we zitten flink in de nesten..