Het onderwijs digitaliseert steeds verder. Het aantal apparaten per leerling is sinds 2014 gestegen tot 1 op 4 op basisscholen en middelbare scholen. In het middelbaar beroepsonderwijs is dit zelf 1 op 3.

Leren op maat is tegenwoordig een belangrijk onderdeel binnen het onderwijs. Met ICT kan dit steeds verder worden doorgevoerd. Door gebruik te maken van ICT kun je namelijk voor iedere leerling een persoonlijke route door de lesstof aanbieden. Deze route past precies bij het tempo en niveau van de leerling. Leerkrachten kunnen bovendien de studievoortgang van leerlingen eenvoudig volgen.

In 2014 en 2015 waren veel scholen aan het experimenteren met elektrische apparaten, maar in 2016 maken veel scholen pas echt de overgang naar het digitaal leren. Hierdoor verandert de werkwijze op scholen en moeten leerkrachten zich buigen over vraagstukken die eerder niet aan de orde waren. Zo moet de betaalbaarheid van laptops, tablets en computers aangekaart worden, maar ook moeten er speciale, toegankelijke systemen worden aangeschaft. Dit kan financiële risico’s met zich meebrengen. Vaak zijn de kosten daarvan voor de ouders van de kinderen.

Ik vind de digitale ontwikkeling van het onderwijs wel goed, maar ik vind niet dat kinderen alleen maar via een ipad of laptop moeten werken, zeker op de basisschool niet.

Kinderen moeten ook leren om met pen en papier te werken. Ze moeten ook gewoon aan hun handschrift werken en niet alleen maar typen op een ipad of laptop.

Kinderen moeten ook gewoon opdrachten uit een boek maken en niet alleen uit digitalen werkboeken werken. Ook moet er tijd zijn voor beweging.