In dit tafelgesprek geeft Lycklama de aftrap met een column. Hij vergelijkt wat er nu op het gebied van digitalisering gebeurt met het proces van industrialisering eind 19e-eeuw: nieuwe industrieën die opkomen hebben grote impact op mens, milieu en samenleving. Lycklama wijst op de gevaren, zoals #digitalevervuiling, machtsconcentratie van big tech en een gebrek aan zeggenschap over data. Dat roept de vraag op: “Wat moeten we doen om een duurzame invulling te geven aan onze digitale wereld?”

Marleen Stikker is al jaren een pleitbezorger van een andere inrichting van het internet. Ze gaat in op de geschiedenis van onze digitale werkelijkheid en legt uit wat de keerzijde is van de huidige orde: “Een klein aantal partijen weet steeds meer over bedrijven en overheden, en daarmee kunnen ze hen ook beïnvloeden”. Stikker voorziet voor ons continent een eigen rol op het wereldtoneel: “Als Europa nog iets te melden heeft in het digitale domein, dan is het waarden gedreven.” Ze doelt hierbij op het waarborgen van mensenrechten, privacy, soevereiniteit en autonomie.

Digitale duurzaamheid onderzoek
We zijn er de afgelopen eeuw in geslaagd om de vervuiling van onze fysieke leefomgeving te beperken, mede dankzij een gecoördineerd systeem van toezicht en controle. Datzelfde willen we nu ook realiseren voor onze virtuele leefomgeving. We willen toch allemaal dat onze kinderen ook een gezonde, schone en veilige digitale leefomgeving erven? Daarom is nu de tijd aangebroken om te werken aan het terugdringen van de ‘digitale vervuiling’.

Digitale duurzaamheid?