Er was eens een boek genaamd " The Secret " ik las die destijds omdat er zoveel over gesproken werd. Ik werd nieuwsgierig naar wat het boek dan in zou houden. Een vriendin had het er ook al over, dus ik ging overstag, ik leende in de eerste instantie het boek in de bibliotheek. Mijn eerste indruk was, jeetje wat een saai boek, ik kwam er niet doorheen eerst. Het las niet fijn weg, totaal niet mijn ding vermoedde ik toen ..

Maar goed, zette me er overheen, las door, en hoewel ik het herhalen wel beu werd, pikte ik er toch ook wat van op. Zoals bijvoorbeeld het maken van een vision board. om zo je doelen makkelijker te visualiseren. Want volgens het principe van "the secret" zou deze manier van visualiseren en het voelen dat je die doelen al hebt bereikt ervoor zorgen dat je het waarmaakt. Het boek vond ik nogal zweverig omschreven, maar de boodschap was wel duidelijk.

Ik vond het vision board maken wel een leuke opdracht, aangezien ik graag creatief bezig ben. Dus hop, ik aan de knip en plak en knutsel .. Ik kocht een groot stuk harder karton van 60 bij 80 cm ongeveer en hierop zou ik alles wat ik tegenkwam in bladen gaan plakken en een mooie collage maken. 

Ik begon met verzamelen van plaatjes en foto's die uitbeeldden wat ik wilde ontvangen door te visualiseren. En daarna ging ik letters uitknippen en woorden. Leuke kleurtjes erbij en al snel kwam er een leuk geheel. Mijn eerste vision board bestond vooral uit meubels, een auto, kindjes want die had ik toen nog niet. Maar ook had ik 2 sollicitaties lopen bij bedrijven waar ik wilde werken. Ik kreeg die dag een telefoontje van een de twee om 2 dagen later op gesprek te komen. En een half uur later ontving ik van het tweede bedrijf een telefoontje of ik een uur later bij hen kon komen. Dus ik besloot in Word een contract op te stellen bij het bedrijf wat mijn voorkeur betrof. Met daarin de basis info die in een arbeidscontract staan. Deze plakte ik ook op mijn vision board. Enkele uren later was ik tevreden, en hing dit op een plek waar ik er continue langs zou lopen.

Elke keer als ik er langs liep, was ik me bewust van de dingen die erop stonden en voelde elke keer beter dat dit mij toe zou gaan komen. Hoe het boek het precies omschrijft weet ik niet meer, maar ik begon me echt te visualiseren dat deze dingen/spullen/kinderen al in mijn leven waren. 

Loading full article...