Documontaire over een dierenkerkhof

Een documentaire over een dierenkerkhof in Californië en de mensen die daar huisdieren hebben begraven. De mannen die een dierenkerkhof runnen, en de mannen en vrouwen die hun huisdieren begraven, worden het onderwerp van deze documentaire. We ontmoeten eerst Floyd McClure, een dwarslaesie met een droom om een dierenkerkhof te creëren. Een inspiratiebron is de dood van zijn collie jaren daarvoor; en de andere is de lokale destructie-installatie, die dieren in lijm verandert. Hij realiseert zijn droom, maar ziet het mislukken. Daarna bezoeken we een succesvolle dierenbegraafplaats, gerund door een vader en zijn twee zonen. De ene is een gefrustreerde muzikant die een gebroken hart koestert. De ander sluit zich aan bij het familiebedrijf na de verkoop van verzekeringen in Salt Lake City. Overal ontmoeten we ook de mensen die hun huisdieren hebben begraven.
Het was toch schandalig! Ze werden gewoon weggegooid in de vuilnisbak of zomaar op een willekeurige plek in de grond gestopt. Dat kon zo niet langer, vond Floyd ‘Mac’ McClure. Toen had de Amerikaanse dierenvriend een eureka-moment: het werd tijd voor een speciale begraafplaats. Op de Foothill Pet Sematary in Los Altos zou er alle gelegenheid zijn om op een waardige manier afscheid te nemen van je geliefde huisdier.
De stoffelijke overschotten van Foothill’s dieren zouden uiteindelijk worden verplaatst naar het concurrerende Bubbling Well Pet Memorial Park in Napa Valley, waar de tweede helft van deze interviewfilm zich afspeelt. Daar hebben ze zelfs een kerk die de liefde voor dieren predikt. Want, zoals vrouw des huizes Scottie Harberts het uitdrukt: aan de hemelpoort gaat God echt geen onderscheid maken tussen tweevoeters en viervoeters. En dat is een passend parool voor dit aandoenlijke portret van een geheel eigen subcultuur, die bovendien is gesitueerd in een twintigste eeuws Amerika dat inmiddels al lang en breed is verdwenen.
Bron: