Vallen en weer opstaan. Opnieuw leren lopen is uitdaging. Hoe vaak ik niet door mijn benen gezakt ben, op de grond terecht gekomen en daarna weer overeind geklommen ben... ik weet het niet. Hoe ik stoïcijns door kon gaan, vraag ik me ook af. Is het koppigheid geweest, een gebrek aan acceptatie- of gewoon doorzettingsvermogen?

Ook accepteren dat iets gewoon niet meer kan, hoort erbij. Dan faal je niet, baal je misschien, maar kan je desondanks nog wel stralen, omdat je jezelf ertoe gezet hebt, dat je er toch wel mee kan leven. En dat hoort ook bij doorzetten.

Loading full article...