Vraag me niet waarom dit lied me opeens te binnenschoot. Misschien komt het opdat ik aan het poetsen ben en ik dit lied link aan poetsen. Ik zal een jaar of 8 - denk ik - geweest zijn toen zong ik dit samen met mijn moeder terwijl zij aan het poetsen was. Ik heb het beeld dat zij het bad aan het poetsen was en uit volle borst meezong terwijl haar hele lijf door het poetsen meedeinde. Ik vond dat zo fascinerend! En ik zong het uit volle borst mee.

"Du solls der Kaiser meiner Seele sein, Du, du, du sollst den Purpur tragen ganz allein" ik vond dit zo mooi klinken. Geen idee toen wat ze met "den Purpur" bedoelde trouwens. Later heb ik het opgezocht. Niet echt een feministisch lied eigenlijk maar blijkbaar heeft er toch ooit iets van romantiek in mij gezeten want ik vond het magisch. Vrees dat ik dat met 10 al kwijt was maar toch ......... ooit.

Loading full article...

Prachtig nummer en niets mis met de tekst. Ook wij zongen als we aan het poetsen waren. Tegenwoordig zingt niemand meer
Er wordt inderdaad veel te weinig gezongen. Misschien moet ik dit toch maar weer eens gaan invoeren want ook ik maak me hier schuldig aan.