Als je dyslectisch bent, dan is dat erg lastig want je durf bijna niet meer te schrijven. Omdat je constant negatieve reacties krijgt, waarom ben jij een blogger en waarom schrijf je nog. Je kan beter putjes scheppen want er is niks voor jouw, want niemand neem je toch aan. Deze reacties krijg ik dagelijks, ook op LinkedIn maar ook op twitter. Je word op enkele manier letterlijk uit gekotst. Moet je eens na gaan, maar ik ben een coach en ik heb maling hoe wat anderen mensen of anderen personen elke dag doen. Bij anderen, en waarom zal ik mijn eigen schamen, en waarom zal ik nooit mogen bloggen , omdat mijn schrijf taal niet honderd procent is. Raar vinden jullie niet, maar ik bezit een goede kwaliteit dat is de kern kraken van iemand als iemand problemen heb, zowel op het werk als privé.

Hoe zouden jullie het oplossen, en welke manier zal je dit toepassen?

En zal jullie dit in jullie cv zetten of niet?

Loading full article...