Een brief aan mijn vrienden en kennissen...

Een introvert zijn is niet makkelijk... Extroverts begrijpen je niet zo goed. En met de 16 verschillende persoonlijkheidstypes, van introvert tot en met extravert, en termen als ''Omnivert'' & ''Textrovert'' om het nog maar even ingewikkelder te maken om onszelf als individuen te omschrijven.

Natuurlijk ga ik alleen schrijven over mijn type, maar eerst begin ik aan de extra termen. Daarna komt mijn ''brief'' also known as: the point.

''Omnivert a.k.a  Ambivert''
Omni of ambi staat voor beide, meestal gelijk verdeelde karaktereigenschappen van introverts en extroverts, dan ben je een omnivert/ambivert. Maar onthoud: introverts kunnen sociaal en ''outgoing'' zijn (maar ze hebben tijd nodig om alleen te zijn en zichzelf op te laden) En extroverts kunnen stil en onzeker zijn, omdat je als persoon zo'n balans in je leven nodig hebt, zoals yin en yang. Dus het hebben van beide persoonlijke kenmerken, maken je niet per definitie een ambivert. Maar wel als je beide vaak kunt doen en makkelijk kunt switchen tussen de types, in de basis ben je dus een ''switch'' maar das een heel ander verhaal...

''Textrovert''
Iemand die schriftelijk wel sociaal en ''outgoing'' is maar niet face to face. Ze kunnen zich schriftelijk gezien beter uiten en zich laten kennen dan in sociale situaties, waarschijnlijk dus altijd een introvert.

INFP-T

Het ligt eraan welke site je bezoekt en wat daar staat beschreven, want ja daar zit verschil in, maar ik vulde deze test in en vond dat deze het meest overeenkomt met wie ik ben en hoe ik in elkaar zit:  https://www.16personalities.com/nl 

In de inleiding staat het volgende:
''INFP persoonlijkheden zijn echte idealisten, zijn altijd zelfs in de slechtste mensen en gebeurtenissen nog op zoek naar een greintje goedheid, en willen altijd zaken verbeteren. Alhoewel ze als kalm, terughoudend of zelfs verlegen te boek kunnen staan, hebben INFP’s een innerlijke vlam en passie die niet te doven is. Aangezien ze slechts 4% van de bevolking uitmaken is het risico dat ze zich onbegrepen voelen voor het INFP persoonlijkheidstype helaas groot. Maar wanneer ze gelijkgestemde personen vinden om hun tijd mee door te brengen, dan is de harmonie die ze voelen een fontein van plezier en inspiratie.'' 

Klopt wel, ik geef iedereen een eerlijke kans, ook al gaan er slechte verhalen over iemand de ronde, ik geef ze een kans, het voordeel van de twijfel geven. En ik zie in iedereen wat goeds, als ik m'n best doe en mag ze heel graag om wat voor kenmerken ik ook heb gevonden... De tegenpool daarvan is dat mensen misbruik van je maken. Tot dat je niemand meer vertrouwt omdat je het zat bent zo gebruikt te worden...

En als je dan vrienden vindt, waarvan je denkt dat je ze kunt vertrouwen, maar dat niet kunt omdat je genoeg gekwetst bent is dat best vervelend. Hoe open en eerlijk ik ook ben, praten doe ik niet graag. Ik kom daardoor anti-sociaal over, maar dat ben ik niet, ik luister liever, ik observeer en geef advies.
Het is ook vrij typisch voor een INFP om creatief te zijn, om te schrijven. Schrijven maakt me vrij, opener dan open, en mezelf. Mondeling denk ik over alles een triljoen keer na, voordat ik überhaupt m'n mond opentrek. Schriftelijk komt alles er als vanzelf uit. Ja, ik moet soms dingen nalezen en aanpassen of veranderen, maar het gaat vrijwel vanzelf en kost mij veel minder tijd om alles te verwerken. Als ik moet spreken, bekijk ik alles van zoveel kanten en ik reageer op alle mogelijke wijzen, voordat ik spreek. En zelfs dan nog gaat het vaak mis, mensen begrijpen me niet of ik doe alles verkeerd dat kan ook.

Lieve vrienden, 

Ik ben niet het beste in contact houden, of me over bepaalde situaties te zetten als ik mij daar niet goed bij voel. En als me dan wordt verteld hoe ik me moet gedragen, dat ik dat maar moet doen en ik er verder niks over te zeggen heb: laat dan maar! Want wie denk jij dat je bent om mij te vertellen hoe ik ergens mee om moet gaan? Je bent niks beter dan dat ik ben, wat geeft jou het idee dat jij mijn meerdere bent? Je hebt niks over mij te zeggen, net zo min als ik over jou te zeggen heb, maar het zou fijn zijn als je ook eens naar mij kan luisteren en me niet meteen in de reden valt. Alleen omdat jij vind dat jij gelijk hebt, of ''de baas'' bent. Newsflash: Ieders waarheid is anders en dat betekend dat 1 mening of visie niet de waarheid is alsof het een feit is. Dus die houding hoef je bij mij niet te proberen.

Het is geven en nemen in relaties, ook vriendschappen, als je het niet op kunt brengen om met openheid en eerlijkheid naar mij te luisteren, waarom zou ik dat dan naar jou doen? Ik kan niet maar blijven geven en geven en geven. Een keer is het op. 
Aan de andere kant, hoeveel energie het mij ook kost om alles van mijn kant te laten komen, eenzaamheid ligt zeker op de loer. Mensen begrijpen je niet, lijken geen moeite voor je te willen doen, maar je wilt ook bij niemand een blok aan hun been zijn, omdat jij ze altijd ''lastig'' valt... En het dus niet wederzijdse interesse te laten zijn. Graag of niet zeg maar, anders verspil ik mijn tijd en energie alleen maar. En dat bezorgt hartzeer.