Een Brief van Verloren Liefde: Een Romantisch Verhaal over Gemis en Herinneringen
De Brief
Op een late zomeravond, toen de zon zich langzaam terugtrok achter de horizon en de lucht een warme, gouden gloed kreeg, zat Eva op de veranda van het oude huis aan de rand van het dorp. Het was haar toevluchtsoord, een plek waar de tijd leek stil te staan en waar ze haar gedachten kon laten dwalen. Ze hield van de geur van lavendel die om haar heen hing, de zachte bries die door haar haren streek, en het zachte gekwetter van vogels dat de stilte vulde.
Die avond voelde echter anders aan. Er hing een zeldzame melancholie in de lucht, alsof het universum haar iets probeerde te vertellen. Eva zuchtte diep en keek naar de brief in haar handen. Het was een eenvoudige envelop, vergeeld door de jaren, met haar naam sierlijk geschreven in een handschrift dat ze onmiddellijk herkende.
Het was van Thomas.
Comment with a minimum of 10 words.