Een delicatesse.
Ik ben hard en taai. Als je op mij sabbelt, dan word ik zacht. Een echte delicatesse ben ik.
Voordat ik dit werd had ik een heerlijk leven, een buiten leven mag ik hopen. Vaak waren we ook binnen hoor, maar werden wel goed verzorgd. Gelukkig was ik zeer zelden alleen, altijd waren er soortgenoten om mij heen. Zelfs als ik die delicatesse ben geworden, ben ik nog niet alleen...om mij heen liggen ze in het groot en klein.
Ik ben een deel van een groter geheel en maak alle jaargetijden mee, als ik mazzel heb. Sommige soortgenoten worden al heel jong afgevoerd en anderen mogen jaren blijven. Waarom dat is? Ja, dat weet ik ook niet hoor. Vreemd is het wel. Soms komt er ook ééntje hier voor een paar dagen en gaat dan weer weg. Dit gebeurt vaak als we buiten zijn. Een poos later, lopen er dan van die kleintjes rond.
Tijdens het proces om deze delicatesse te worden heb ik heel wat leed moeten doorstaan en de hitte was ondraaglijk. Wanneer ik dan dood ben en de hitte mij zo hard en taai heeft gemaakt, ben ik zeer gewild voor zowel mens als dier.Â
