Een dierenarts heeft niet altijd gelijk.

Veel mensen vertrouwen blind op het advies van hun dierenarts. Na al mijn slechte ervaringen met verkeerde diagnoses, verkeerde behandelingen enz vertrouw ik vooral op mijn dieren en mijn eigen gevoel en ervaring.

Xana, onze sint bernard, werd in maart ineens doodziek. Overgeven en diarree, niet eten en lusteloos. Waarschijnlijk een maagdarm-infectie, dus ze kreeg 10 dagen antibiotica, diarree-remmers en speciaal voer. Na een aantal dagen knapte ze op, maar haar ontlasting bleef dun. Bloedonderzoek gaf geen afwijkingen aan, het eerste ontlastingonderzoek ook niet. Extra bloedonderzoek naar de werking van de pancreas liet ook geen afwijkingen zien.

Daarna werd er ontlasting naar het lab gestuurd, en daar kwam uit dat Xana vol spoelworm-eitjes zat, en wel zo vol dat ze dit waarschijnlijk zelfs al had voor ze bij ons kwam. Al onze dieren zijn toen 2x ontwormd, met een tussentijd van 2 weken.

Toen Xana ziek werd, kreeg ze lam/rijst-brok. Inmiddels waren we overgeschakeld op rund om te kijken of dit verschil maakte, maar niets werkte. Ontworming hielp niets, probiotica niet, ander voer niet. We waren alweer een paar maanden verder en wisten nog steeds niet wat het probleem was.

Toen werd er een echo gemaakt door een specialist. Hierop was te zien dat er een chronische infectie in haar darmen zat, maar heel misschien kon het ook het begin van kanker zijn. Ik wilde de infectie aanpakken met antibiotica, maar de dierenarts wilde eerst wéér een ontlastingonderzoek, om te zien of de spoelwormen weg waren. Oke, daar ging ik in mee, dus weer ontlasting opgestuurd naar het lab in Duitsland, en er kwam niets uit.