Een dubbeltje op zijn kant, pure oplichting ...
RTL4 is bij mij al tijdenlang in de ban en nu nog meer....
Het grote sprookje “Het dubbeltje op zijn kant”…..
En dan nu de waarheid!
Deze week wordt voor de derde keer de uitzending met ons als kandidaat uitgezonden. En net als voorgaande jaren zullen er kijkers zijn die ons kennen vragen hebben. Daarom hebben we besloten om dit jaar ons verhaal naar buiten te brengen ook al is dit tegen de regels van RTL.
Je doet mee aan zo een programma als je met je rug tegen de muur staat en er gewoon geen uitweg in ziet. Ronald kreeg 13 juli 2012 in 2 dagen tijd 3 herseninfarcten. Het was kantje boord en de schade was enorm. Eenzijdig verlamt, geen spraak en zijn cognitief denken was ver te zoeken. Maar hij was er nog en dat was op dat moment alles wat telde. Er was echter nog meer… We hadden nog 2 bedrijven die zich al in zwaar weer verkeerde. Al een hele tijd waren we bezig om de bedrijven weer op de been te helpen en voor het infarct zag het er weer rooskleurig uit.
Maar nu hield alles op. Ronald had me thuis nodig, wat betekende dat ik niet naar de winkel kon. Voor de klanten van zijn bedrijf had ik niet de kennis. Dus dit hield in dat we geen inkomsten meer hadden en wel een hoop schulden. We zijn niet getrouwd en Ronald was zelfs nog niet officieel gescheiden. Omdat we niet getrouwd waren was ik dus ook niet gemachtigd om bepaalde zaken te regelen en jammer genoeg was hij daar niet toe in staat. 100.000 telefoontjes heb ik gepleegd naar allerlei instanties, bedrijven en personen op zoek naar de juiste hulp. Maar helaas. Elke keer als ik een deur vond die open ging was het de verkeerde en ging de juiste voorgoed dicht. Ik kan zeggen dat ik me nog nooit zo alleen heb gevoeld als in die periode. Wanhopig, gestrest, paniek en gefrustreerd.
En dan komt er een spotje op tv van Het dubbeltje op zijn kant. Ik heb het programma wel eens voorbij zien komen en weet wat ze daarin doen. John Williams komt geloofwaardig over in zijn spotje en ik denk licht in de tunnel te zien.
Ik waag het er op en geef ons op voor het programma.
Ik weet wat ze nodig hebben, de ingrediënten zijn mij bekend: een tranentrekker voor de kijker ( dat was het verhaal van Ronald), de bitch ( dat was ik) en de grote held ( dat zijn zij). Het kon mij niet schelen, als dat was wat ze nodig hadden dan moest het maar, hulp bij mijn administratie, hulp bij het vinden van de juiste weg was alles wat ik wou.
Al snel krijg ik bericht en ze gaan bekijken of wij geschikt zijn als kandidaat. Al onze financiële administratie gaat die kant op en het hele verhaal er bij. Maar ook zij vinden het ingewikkeld en komen er niet uit. We worden na maanden van corresponderen en interviewen afgewezen omdat ze niets voor ons konden betekenen.
Dan een jaar later krijgen we een telefoontje van het productiebureau Blue Circle. Hoe is de situatie nu wordt er gevraagd, hebben jullie nog behoefte aan hulp? Nou graag, ik heb gewoon iemand nodig die mij kan helpen met de administratie en de correspondentie. Iemand die mij weg wijs maakt en aanstuurt. Door de psychische druk waaronder je leeft raak je geblokkeerd, en ik zat dus te springen om iemand die zou zeggen nou moet je die en die bellen en dan ga je dit zeggen. Maar de situatie lag nu wel een beetje anders. De scheiding was nog niet rond maar naderde wel het einde. En nu kwam Ina bij ons wonen. Ronalds moeder die dementerende was.
Geen probleem, dus weer alle administratie opsturen en een week later hadden we de camera’s in ons huis.
De opnames hebben ongeveer 5 weken geduurd, dat is al de eerste clue. Vele uren filmmateriaal waar ze dus 45 minuten van nodig hebben….
We kregen een contract onder ons neus wat we moesten tekenen. Wanneer we na het tekenen om wat voor reden af zouden zien van het programma draaide we op voor de productiekosten welke tonnen zouden bedragen. Een half uur na het tekenen kregen we van Blue Circle het bericht dat de Gemeente Den Helder hier niet blij mee was en wouden dat we af zouden zien van deelname anders konden zij ons niet meer helpen. Maar aan dat verzoek konden we niet meer voldoen want we hadden immers net getekend….
En dan gaat het allemaal echt beginnen. Het gesprek met Annemarie van Gaal, de cijfers worden bekend. Valt het jullie op dat iedere kandidaat zo verbaast kijkt wanneer de cijfers in beeld komen?
Dat komt omdat die cijfers volledig uit de lucht gegrepen zijn. En terwijl de camera’s draaien vragen wij waar de cijfers vandaan komen want dit kan echt niet kloppen. Maar dat zit uiteraard niet in de uitzending. Wanneer wij het inkomen zouden hebben wat op de tv geschetst wordt zouden we niet eens mee hebben gedaan aan het programma. Er wordt ons beloofd dat de budgetcoach met ons door de cijfers heen zal gaan. We gaan door.
We moeten van alles doen en alles wordt gefilmd. Boodschappen doen, brood smeren voor Ina en vooral ons proberen te filmen met een sigaret.
Ronald had inmiddels op eigen kracht werk gevonden dus daar konden ze geen eer in behalen. Maar toch moest hij mee op pad naar het uitzendbureau, een jobcoach want stel je voor. En ik mocht op snuffelstage… Ze waren bekend met mijn fysieke beperking maar toch mocht ik bedden gaan verschonen in motel Den Helder en laminaat gaan bijvullen in de Formido. Dit terwijl ik een baan heb! Ik ben immers fulltime mantelzorgster voor Ina. Maar daar hebben ze geen boodschap aan. Ina moest naar een tehuis dan kon ik buitens huis gaan werken. Dat ik daarmee niet het salaris verdien wat ik als mantelzorger verdien hadden ze geen boodschap aan. Er werd gesuggereerd dat we financieel misbruik zouden willen maken van Ina. Op het moment dat ik de keuze maakte dat ze bij ons zou komen wonen wist ik niet eens dat er een vergoeding zou zijn.
We moeten naar een stopcoach voor het roken. Ik doe een echte poging maar helaas is het mislukt. Ronald weigert, we worden al weken door hun geleefd en dit is net even het laatste zetje. Hij wordt door John voor de camera voor schut gezet alsof hij geen weet heeft dat roken slecht voor je is.
Maar nog steeds geen budgetcoach en nog steeds is er niemand die met ons door de administratie gaat.
De laatste filmdag is het eindelijk zo ver. De budgetcoach komt langs. Ik ben super blij en opgelucht. Dit is waar we het allemaal voor gedaan hebben!
Er worden wat shots genomen dat ik met Edo om de tafel zit met wat papieren. En dat was de budgetcoach…… Wat is er gebeurt met de belofte dat we samen door de cijfers zouden gaan? Wat is er gebeurt met de belofte dat er orde in de chaos zou worden aangebracht? Wat is er gebeurt met de belofte dat ik na dit programma zou weten wat we moeten doen? Edo is een lieve man maar geen budgetcoach of wat voor deskundige dan ook. Hij is verbonden aan het televisiewereldje omdat hij administratieve taken uitvoert voor bepaalde bekende Nederlanders…
Op mijn vraag wat de budgetcoach voor mij gaat doen, is het antwoord dat wanneer ik vragen heb ik ze aan hem kan stellen. Ja hallo??? Ik heb jullie gezegd dat ik niets meer weet, dat ik niets meer kan, dat ik begeleiding nodig heb en niet dat domme kasboekje. Bezuinigen kan ik wel, maar nu waar ga ik met het geld heen wat ik bespaar? Hoe krijg ik uitstel en hoe krijg ik betalingsregelingen? Wat staat me te verwachten en wat voor schulden zijn er uit het huwelijk van Ronald. Maar je kan naar de verdommenis lopen want er komt geen hulp.
Bij het laatste gesprek zegt John Williams dat hij een verassing voor mij heeft… Ze hebben een baan!
Ik kijk verrast en volgens sommige kijkers is dat omdat ik bang ben dat ik aan het werk moet…. Maar niets is minder waar. Het is een leugen! Ze hebben helemaal geen baan en dat is de reden van mijn blik….
Er is een dagelijkse communicatie tussen mij en 1 persoon van Blue Circle waarin ik alsnog de hulp vraag die ik wil. En pas als alle opnames van alle kandidaten zijn geweest, en het productieteam uit een valt omdat het programma echt ten einde is krijg ik het verlossende antwoord. Telefonisch dus heb ik het niet op schrift.
Dit persoon vertelde dat ze kandidaten te kort kwamen en daarom ons opnieuw gevraagd hadden. Ze konden echter niets voor ons betekenen en ze zouden ook nooit meer een kandidaat uit Den Helder nemen omdat er hier geen werk is. Uh Ronald had werk, ik had werk. Beide 50 met gebreken en ondanks de Helderse economie hadden we beide een baan. Ik werkte voordat Ina bij ons kwam als telemarketeer. Het was voor hun zelfs een tegenvaller dat Ronald zelf werk had gevonden, want toen konden ze ook hier niet mee scoren. Hulp bij de administratie was onmogelijk omdat het te ingewikkeld was voor hun en er te veel zaken nog niet afgesloten waren. De persoon schaamde zich voor de uitspraak dat ze een baan voor mij hadden, dat was een fout van John. Maar het werd toch wel er in gemonteerd….
Mensen in kwetsbare posities zouden beter beschermd moeten worden. Er zouden regels moeten komen waar productiebedrijven en programmamakers zich aan te houden hebben. Er is nu 1 vrouw die de kracht en de moed heeft gehad een rechtszaak tegen een programmamaker te starten. Weet je wel die vrouw die zo achterlijk reageert op de plaatsing van de stopcontacten bij het programma Help mijn man is klusser…. Weet dat het niet haar eerste reactie zal zijn geweest, maar dat het voor het programma leuk was om het zo te monteren. Probeer eens op te letten hoe iets gemonteerd wordt, let daarbij eens op kleding etc. Er is van mij 1 shot waar ik rook en dat komt telkens weer terug in het programma, zodat het lijkt alsof ik continu aan het roken ben. Boeit mij niet hoor want ja ik rook! Maar ik heb van mijn moeder geleerd dat je dat niet op camera doet. Geloof niet alles wat je op tv ziet, het is gemonteerd. Nogmaals 5 weken filmmateriaal waarvan 45 minuten wordt gemonteerd.
Je ziet in dit programma ook vaak beelden die de kandidaten zelf filmen, waarom worden die bij ons niet gebruikt?
Let eens op het bedrag wat mensen jaarlijks kunnen besparen op hun vaste lasten. Heel gek maar dat is bij iedereen 1500 euro…… Sloop de crisis…. Gek dat je dat bedrag maar 1 keer bespaard en niet elk jaar…. Verder zeg ik niets…
Het dubbeltje op zijn kant is een illusie waarin Annemarie van Gaal haar bedrijf kan neerzetten op de kaart. Hierbij wordt gebruik gemaakt van kwetsbare wanhopige mensen. Nergens is de werkelijke intentie om de kandidaten te helpen terug te vinden. John Williams is (en dat heeft niets met zijn kleur of afkomst te maken) een gedresseerd aapje. Hij leert zijn tekst uit zijn hoofd en die tekst mag niet te lang zijn want dan weet hij het niet. En zeg vooral niets wat afwijkt want dan is hij uit zijn rol.
Hij doet voorkomen alsof hij heel begaan is met zijn kandidaten. Perfect geacteerd! Want er komt geen woord uit zijn mond wat niet in het script staat. Nog niet een simpele hallo…. En dan is er een koppel in help mijn man is klusser, wat zo stoer is om het programma te gebruiken om hun huis te laten verbouwen. Hoe verbolgen zat hij bij RTL late night dit verhaal te vertellen. Hij was gedupeerd….. hij was zielig…. Chapeau mensen die dit geflikt hebben!
Ons heeft het een heleboel ellende veroorzaakt waardoor wij alleen maar meer problemen kregen. Dit vooral door de foute cijfers. Mensen die een oordeel over ons hadden gebaseerd op de informatie die ze op tv kregen. Maar gelukkig zijn er ook heel veel mensen die ons echt kennen en weten dat wij niet zo zijn zoals ze ons op tv hebben neergezet.
Ik hoop dat dit verhaal een beetje onze kant laat zien en dat er minder vragen en oordelen zijn. Maar mocht men vragen hebben stel ze dan gewoon.
Gelukkig ben ik aangesloten bij een organisatie die wel hulp bied en geeft aan mensen met financiële problemen, alleen zit deze organisatie alleen in de plaats waar ik zit.
Ik heb maar 1x gekeken, omdat ik heel dit programma al niet vond kloppen. En nu hoor je er steeds meer over. Dit alles gaat nog wel een staartje krijgen en ik hoop dan ook dat jullie ook gehoord worden!
Heel veel sterkte...
Ik hoop in ieder geval voor jullie dat er weer positieve tijden komen en vooral qua gezondheid,want dat is nog het aller belangrijkste.