Ah gossie, opa Aderhold. Deze man is de enige persoon in mijn leven geweest die ik aansprak met een familienaamtitel (of hoe noem je dat) die absoluut geen familie was.

Al sinds 1982 bewaar ik een kaartje en zo nu en dan kom ik het tegen bij een opruimpoging.

Zo'n lieve man was dat. Ik zat op de lagere school toen ik het kreeg en hij was met vakantie in Californië als ik het me goed herinner. Hij bracht altijd een cadeautje voor me mee als hij weg was geweest. Ik kan me eigenlijk niet herinneren of er ook een mevrouw Aderhold was. Toch nog eens navragen. Die man was echt dol op mij, lette op vanaf zijn balkonnetje als ik buiten aan het spelen was, Pasen of andere feestdagen werden nooit vergeten, hij vroeg regelmatig hoe het op school ging, als er gedonder was als ik op straat speelde dan greep hij in. Zo aandoenlijk eigenlijk.

Ik maakte wel eens een tekening voor hem, maakte vaak een praatje met hem, keek als ik buiten kwam meteen of ik hem op zijn balkonnetje zag zitten, en we zwaaiden altijd naar elkaar. Volgens mij kwam hij niet bij mij thuis over de vloer en kwam ik ook nooit bij hem binnen. Het was echt een buiten/balkon/tuin "relatie" maar ik vond hem echt super lief. Als ik dan toch aan het navragen ben dit ook maar eens checken. Ik weet ook niet hoe het gekomen is dat ik hem opa noemde want in principe sprak ik altijd mensen buiten de familie aan met meneer of mevrouw. Mijn ouders stelden mensen ook nooit voor als dit is tante zus of zo of oom dit of dat. Dus eigenlijk is dit heel verwonderlijk want familie aanspreektitels waren strikt gereserveerd voor familieleden.

Maar opa Aderhold hoorde er op de een of andere manier gewoon bij, in elk geval hoorde hij in mijn leventje. Hij is dan ook  een heel positieve aanvulling geweest in mijn leventje en ik denk altijd met veel plezier en liefde aan hem terug, hij gaf me echt het gevoel dat ik geliefd was, ook een soort van onvoorwaardelijke trouw had die man ten opzichte van mij. Heel bijzonder dit.

Ik ga het kaartje aan de kant leggen en dan komt er binnenkort een lijstje omheen, een postuum eerbetoon heeft hij wel verdiend. Het is echt een opa om niet te vergeten.