Als woorden te kort schieten lezer, laat ik dan voor éénmaal wijselijk mijn mond houden en zwijgen als het graf.

(leest u liever deel 1 eerst klik hier)

Een wrede lach verschijnt op het gezicht van de roodharige soldaat. Cabilah zingt nog steeds, al is de angst in haar stem hoorbaar. De pijl verlaat de boog en hoeft slechts een meter of twintig af te leggen voor hij de vrouw zal raken. Een gericht schot als deze, op zo'n korte afstand, is dodelijk.

Loading full article...
Cheers
Gift
Boost
Share to Whatsapp Share to Facebook Share to Pinterest Share to Twitter Share to Telegram Share to LinkedIn Share to Reddit Share with Email

caro.sael
Zo triest, de dood is altijd moeilijk
Reply
maartenvc
wat zielig ja
Reply
Candy
R I p woudman
Reply