Het is er bijna volledig duister, vol van krochten en onverlichte nissen. Strompelende struint u verder in de verkeerde richting. 

Opgezwolgen in het zwart, enkel nog voortbewegend op de tast. De wanden vochtig, op sommige plaatsen zakken uw handen diep in het dikke slijm dat steeds meer van de ruimte lijkt te bedekken. 

Nu de rommelzolder van herinneringen opgeruimd is, wordt het tijd de diepste groeven van uw hart te verkennen.  

(leest u liever deel 1 eerst klik hier)

Loading full article...

De liefde is mooi
mooi, benieuwd hoe dit verder gaat