Een eindeloze reis naar ergens - Stap 29
Als u eenmaal de knoop heeft doorgehakt lezer, kunt u dan nog wachten en alles volgens het plan doen? Of maakt de onrust zich van u meester en ontstaat er die draaikolk van haast, diep in uw binnenste, nu u weet waar u naar toe gaat, dient het dan ook gelijk te gebeuren?
Spijkers met koppen en gaan met die zeepkist. Dagen twijfelde u, wikte en woog u en dan als het besluit genomen is kan het u opeens niet snel genoeg gaan.
Ik besloot de grot te verlaten en al vertrouwde ik er op dat Numico mij niet zou verraden, toch was er een twijfel. Want een kat in het nauw kan rare sprongen maken. Dus leek het me niet verstandig naar het dorp terug te keren. Door weg te blijven ving ik twee vliegen in een klap. Iedereen zou denken dat ik al een halve dag verder ben dan ik in werkelijkheid ben. Daarnaast zou een beschutte positie mij het mogelijk maken de ingang van de spelonk te overzien, terwijl ik aan het zicht onttrokken ben. Zo zou ik eventuele dorpsgenoten, die Numico mogelijk op mijn pad zou hebben gezet, kunnen ontdekken.
