Een filosofisch gesprek: Waarom zijn we hier?

Elke zaterdag rijd ik met de twee oudste meiden (5&6 jaar oud) naar zwemles. De autorit duurt zo'n 20 minuten en meestal luisteren we wat muziek want we zijn geen ochtendmensen maar deze ochtend ging het anders. We reden langs het dorp waar ik geboren en getogen ben en mijn oudste dochter zei: ' Pake is er niet meer. Het is wel vreemd hoor dat ik leef, ik ben gewoon zomaar geboren, mama waarom ben ik geboren en niet een ander kind?'

Hoe leg ik dit nou uit. Dit is een vraag wat heel veel mensen bezighoud, waarom ben ik hier, wat is mijn doel? Heb je überhaupt een doel gekregen voordat je geboren werd? Waarom vraagt ze dit op zo' n jonge leeftijd? Maar goed ik moest een antwoord geven en ik mompelde dat ze geluk had dat ze geboren is. Dat we allemaal geluk hebben geboren te mogen worden en alle schoonheid van deze wereld mogen ervaren. Toen werd ik nieuwsgierig, hoe zouden mijn kinderen tegen deze levensvragen aankijken? Maar het gesprek startte vanzelf omdat ook mijn meiden nieuwsgierig zijn aangelegd.

Anne-maud: ' Mama, wij hebben inderdaad geluk dat we geboren zijn daarom moeten we blij en dankbaar zijn. Ik ben in een goed deel op de aarde geboren en daarom is het mijn lot om gelukkig te worden.'

Mem: 'waarom is dat jouw lot? Vrede kan altijd verstoort worden.'

Anne- maud: denkt diep na ...' Mama, we moeten blij zijn maar ook lief voor elkaar en vrienden met elkaar worden en gezellig met elkaar spelen en als we pijn hebben of ziek zijn voor elkaar zorgen. Want we zijn geboren om een leuk een leven te hebben.