Met een vreemd mannetje in de lift

De verlichting achter de melkwitte panelen flakkert even op het moment dat de lift zich in beweging zet. Naast me staat een persoon van zeer geringe lengte. Hij is gekleed in een opvallend, zilverkleurig kostuum. Zijn huid is diepdonker en zijn korte, metaalachtige krulletjeshaar glimt met een blauwzwarte gloed. Zonder enige blijk te geven mij te zien, staart hij met priemende, gitzwarte ogen voor zich uit.
Ik realiseer me ineens dat ik droom en met dat ik me dat realiseer, weet ik dat mijn gave zich weer aan het openbaren is. Uit ervaring weet ik dat ik niets anders hoef te doen dan me te blijven realiseren dat ik droom en de beelden die me getoond worden, goed in me op te nemen. Het antwoord dat ik zoek zal zich dan, zodra ik
uit de droom ontwaak, aan mij openbaren.

Het verkrijgen van antwoorden

Het antwoord op vragen die ik tijdens mijn wakende leven als belangrijk beschouw, wordt mij namelijk altijd via dromen aangereikt. Het geeft best wel een kick als je je tijdens het dromen bewust realiseert dat je droomt en dat je daarna gewoon kunt doordromen in de wetenschap dat die droom je naar de antwoorden zal leiden die je zoekt. Ik ben dan ook bijzonder blij met deze gave. Het enige vreemde is wellicht dat ik me er tijdens het dromen niet van bewust ben om welke vraag het gaat. Als ik wakker wordt, realiseer ik me pas op welke van de aktuele vragen waar ik mee zit, ik het antwoord heb gevonden.

Loading full article...