Een lot uit de loterij

Ik huur eigenlijk al heel lang een huisje. Eerst was het een éénkamer appartement en nu is dat een rijtjeshuis met een mega grote tuin. Zowel voor als achter. Hier ben ik dan ook bet wel blij mee. (Behalve dan dat het heel veel onderhoud vraagt.) Toen mijn man en ik elkaar leerde kennen woonde we allebei in een eigen appartement in hetzelfde complex. Dat was dus ook zo’n beetje de reden van onze ontmoeting. Ik had al een kleine inschrijftijd en hij begon opnieuw. We besloten dat het verstandiger was dat hij niet bij mij ingeschreven zou staan want wanneer we een huurwoning aangeboden zouden krijgen dan konden er problemen komen met de huurtoeslag. We hadden beide een inkomen en dat wordt berekend per kalender jaar en verrekend met de toeslagen. Ik was afhankelijk van huurtoeslag. Dus we zouden we per 1 januari gaan samen wonen en niet halverwege het kalenderjaar. Maar ik zou wel blijven reageren op woningen en ik had mij ingeschreven voor een paar optie woningen.

Met dat laatste, die optiewoning had ik enorm veel geluk. Ik reageerde al op flatwoningen omdat we niet zagen gebeuren dat we met de gewone huisjes snel aan de beurt zouden zijn. Op een goed moment werd ik gebeld dat ik op dat moment de eerste was voor een optie woning met tuin! Eigenlijk was ik de zevende maar zes mensen voor mij hadden dit huis afgewezen. Waarschijnlijk omdat het maar twee slaapkamers heeft en een ontzettend grote tuin. Wauw dat was zo mooi, zo bijzonder en ik was zo gelukkig. Mij man (toen dus nog mijn vriend) was ook enorm gelukkig. We keken naar de indeling van het huis en we dachten dat het wel zou lukken met z’n tweetjes en als we geluk hadden met z’n drietjes. Ik ging akkoord met deze woning en naast mij stond mijn (toekomstige) man. Hij keek mee in de woning, hij hielp mee met schilderen, hij hielp mee met wat er nodig was om het huis thuis te maken voor ons tweetjes en af en toe bleef hij een nachtje slapen. Omdat hij geen kookstel had at hij elke avond bij mij. Waarom zouden we voor die korte tijd een tweede kookplaat kopen? Na meer dan een half jaar op deze manier ver af en toch dichtbij (van) elkaar geweest te zijn ging hij dan ook daadwerkelijk over en vormde we een samenwonend stel. 

We voegden twee woningen samen en deden beide spullen weg. Beide bewaarde we spullen en samen kochten we wat nieuws. Niet te veel want we moesten zuinig zijn. Zeker nu we rond moesten komen van slechts één inkomen. We vroegen toeslagen aan en we konden redelijk rond komen. Ondertussen zochten we zaken uit en kwamen we er achter dat ons leeftijdsverschil in de toekomst voor problemen ging zorgen. Ook hadden we uitgezocht dat we minimaal een samenlevingscontract nodig hadden wilde ik in de toekomst recht hebben op partner pensioen van wat mijn partner (man dus) opgebouwd had. Ook moest hij zorgen dat dit bij de pensioenfondsen bekend was en dat ik er dan ook daadwerkelijk recht op had.