Ik heb al een tijdje geen inspiratie gehad om wat te schrijven en volg mijn gevoel hierin, maar ben vandaag door lichtwerkers nederland geïnspireerd geraakt om toch weer wat te gaan schrijven. De laatste tijd ben ik veel bezig geweest met terugkomen bij mezelf, mijn gevoel volgen, mijn weg uitstippelen en het verleden afsluiten. De energieën van de laatste maanden logen er ook niet om, want we werden allemaal vrijwel gedwongen om toch naar onszelf en ons leven en de lessen in ons leven te kijken. Door oude pijn stukken heen te gaan en die dingen te helen waar heling nodig was. Ik ontkom er ook niet aan, en moet ook meedeinen op de golven van energie en heling en naar binnen gaan. En gezien mijn mannelijke energie iets sterker is, ga ik onbewust toch meer in de weerstand zitten. Ik weet dat het mij meer zou helpen als ik ga mediteren, maar gezien mijn mannelijke energie kan ik ergens niet de rust vinden in mezelf om ook echt te gaan zitten. De vrouwelijke energie geeft zich meer toe aan rust, iets waar ik deels wel toe gedwongen wordt. Vooral afgelopen tijd, waarin ik gewoonweg niet de energie had om ook maar iets te ondernemen. Zelf elke vorm van beweging was teveel voor mij, en ik kon alleen maar laveloos op de bank liggen en alles over me heen laten komen. In mijn hoofd wilde ik doorgaan, maar mijn lichaam ging in weerstand en schakelde als het ware gewoon uit. Toegeven aan het moment is lastig als je een allesoverheersende mannelijke energie in jou systeem hebt. Maar gezien we in een tijdperk zitten waarin we gedwongen worden om meer in onze vrouwelijk energie te komen, ontkomen we er niet aan om op een andere manier naar onszelf te kijken. En om de zachtere en meer open kant van onszelf te benaderen.


Oude patronen

Loading full article...