Een nieuw huis op het platteland

Ik heb altijd al een voorliefde gehad voor het platteland. Geen lawaai van snelwegen of spoorlijnen, geen drukte op straat. De zon in de ochtend zien opkomen, met het licht parelend op de dauwdruppels die aan de grassprieten kleven. Zwaluwen vliegen af en aan, in de weilanden kom je nog de echte weidevogels tegen. In de avond kun je de zon over de velden zien zakken in een roodgekleurde lucht. En ’s nachts is het er nog echt donker. Op het platteland, ver van de lichtvervuiling van onze steden en dorpen is de sterrenhemel een lust voor het oog. Op vakantie houd ik ervan te gaan kamperen en het liefst op kleine boerencampings, gewoon om dat ultieme plattelandsgevoel te mogen ervaren.

Toen ik dan ook van de week een advertentie in de plaatselijke krant tegenkwam die in schreeuwende letters de mogelijkheid aanbood een landelijk huisje in de wacht te slepen was ik dus ook meteen geïnteresseerd. 

De volgende dag zat ik al in het betreffende makelaarskantoor, tegenover een welwillende man van middelbare leeftijd, die enthousiast sprak over de geneugten van het platteland, alhoewel hij er zelf waarschijnlijk zelden of nooit was geweest. Het betreffende huis beschikte over een enorm perceel grond, en dat is altijd interessant. Ruimte om te kunnen doen en laten wat je wil, heerlijk is dat!