Enkele weken voordien kreeg ze het bezoek van een moedig kruisspinmannetje. Hij was kleiner dan zij en vreesde haar jagers instinct. Maar hij was verliefd. Op die mooie grote vrouwtjesspin met zebra-gestreepte pootjes en een donkerbruin lijf met witte vlekjes op als een kruisje. Om haar te verschalken nam hij twee kado'tjes mee. Het zaad van hem voor nieuwe spinnenkindjes en een dikke dode wesp. Netjes ingepakt, zoals het hoorde.

Terwijl ze daarvan smikkelde en smakte stopte hij snel de zaadjes in haar lijf en verdween weer als de wiederweerga.

Hij droomde daarna van het spinnenkroost geboren uit de liefde van hem voor een aanbiddellijk vrouwtje.

Zo geraakte Mevrouw Kruisjesspin zwanger en legde ze meer dan honderd eitjes in de vlijtige liesjes plant.

Vanuit een hoekje van het raam, hangend in een duidelijk wielenweb hield ze haar beige eitjes in het vizier en was heel blij toen al haar kleine spinnetjes vrijkwamen uit hun eitjes.Ze zag vergenoegd hoe ze ,uit instinct, grabbelde naar het plakkerige zijden draadje waarop ze de eitjes had gekleefd. Die had ze uit één van de drie zijdenvormende gaatjes uit haar achterlijf losgepeuterd. Daarin zaten drie organische zakjes met verschillende draadjes. Een draad was heel erg plakkerig, een andere maar een beetje om haar eitjes en later staat kindjes aan vast te kleven, een andere was een draad om over te stappen. Ze kan ze heel goed herkennen. Want als ze moest vluchten uit het midden van haar web , omdat ze zich aangevallen voelt,gebruikt ze die als een snelweg naar haar schuiloord.

Een uurtje later zweevden de kleintjes in de tuin.

Gedragen door de wervelingen van de wind. Gereed om het grootse avontuur van hun leven aan te vatten.

Vul hier je titel in

Vul hier je titel in

Vul hier je titel in