Een robogo en een Hongaars bed
Na twee maanden wachten heb ik eindelijk mijn robogo. Een robogo is een elektrische snorscooter waarop je in Hongarije mag rijden zonder rijbewijs. Alles zit erop en eraan, licht, toeter, een koffertje dat ik een chemisch toiletje noem, richtingaanwijzers, remmen en wat je nog meer kan verwachten. Er zitten drie standen op. In standje 1 ga je niet harder dan 23km/pu maar kun je wel ongeveer 60km ver komen. In standje 2 kom je iets minder ver maar ga je wel 28km/pu. Bij mij staat ie nu standaard op stand 3 en sjees ik als een slowmotion witte tornado met een gangetje van 34km/pu tussen de gaten in de weg. Niet meer wachten op de bus die altijd op rare tijden komt maar dan wel netjes op tijd. Geen gezeul meer met een oudewijvenboodschappensleurkarretje maar voortaan een tas tussen mijn voeten op de robogo. Ok, ik had een grijze besteld maar ik vermoed dat ik heb gehoord waardoor er dan toch een witte kwam. In de afgelopen twee maanden namelijk kwam ik zeer regelmatig bij de winkel waar ik de robogo besteld had. De mannen voelden zich wat ongemakkelijk naarmate er steeds meer tijd verstreek zonder dat ze mij mijn robogo konden laten zien. Op een dag riep ik vertwijfeld dat het nu al bijna twee maanden duurde en dat het niet normaal was. Een van het schutterde weg, het kantoortje in en even later hoorde ik rap Hongaars geratel waarin in weinig meer herkende dan de woorden "robogo" en een opsomming van woest opgesomde kleuren. Met terugwerkende kracht vermoed ik dat hij op dat moment aan de robogo dealer waar hij ze van betrekt toegesnauwd heeft dat de kleur niet uitmaakte maar dat er NU een robogo moest komen. Nou, die is er nu! En de kleur maakt me niks uit, voor mijn part was mijn robogo pimpelpaars met gele streepjes en rode spikkeltjes geweest. Hij rijdt en daar gaat het om. Zonder herrie zoef ik van A naar B met de wind om mijn ongewassen oren en wapperende vette haren want een helm heb ik niet. Dat is niet zo erg want in het dorp mag je zonder helm rijden maar wil ik naar het dichtstbijzijnde stadje dan moet het eigenlijk wel maar erg strict is men er ook weer niet in. Voorlopig rij ik dus zonder. En stel je van de helmen hier niet teveel voor hoor. Een vriendin hier die een robogo heeft en netjes haar helmpje draag heeft echt geen goed beschermde schedel. Het is een soort omgekeerd bloempotje dat qua vorm doet denken uit de playmobilfabriek te komen, van plastic zonder dat er een dikke laag klapdempend materiaal inzit. Met een stenen bloempot op de kop heb ik waarschijnlijk meer bescherming maar daar is het nu te koud voor en er zit nu eenmaal geen sexy kinnebakkesbandje aan een stenen bloempot. Een groot voordeel van een elektrischbromding is dat ik niet steeds op jacht hoef naar brandstof, ik weet geen benzinepomp te vinden in de omgeving. Ik zet mijn robogo gewoon in de schuur en plug de bijgeleverde oplader in het stopcontact en dan in de robogo. Geen stinkende uitlaatgassen, geen herrie. Niks dan voordelen dus! Ik ben er dolblij mee en ga misschien vandaag de omgeving eens een beetje verkennen. Eens kijken waar ik bij het bos kan komen. Het stikt hier van de bossen op mooie bergen die hoog heuvelachtig om de dorpen liggen. En dan maar hopen dat ik met mijn fluisterstille robogo niet per ongeluk een hongerige beer of wolf aan het schrikken maak. Ik besluit bij deze om maar een beetje te gaan zitten zingen zodat de natuur weet dat ik eraan kom. En dan maar hopen dat de hongerige monsters niet als betoverd blijven staan als ze mijn zoete gezang horen. Zal net mijn geluk zijn dat ik een beer tref die net als ik dol is op PinkFloyd en me niet wil laten gaan voor ik heel " dark side of the moon" voor hem gezongen heb...
En dan, een bed! Lagen we saampjes al weken op de slaapbank, nu hebben we een echt bed! De Hongaren noemen het een Frans bed. Ik heb werkelijk geen idee waarom want er is geen Fransoos die op zo' n bed ligt. Het is gewoon een Hongaars bed. Een hoofdbord bekleed met zwart nepleer net als de bedbak. Daarop ligt een boxspring bekleed met een prachtige stof. Ik koos voor grijs met zwarte fluwelige bloemen en het ziet er erg sjiek uit, eerlijk is eerlijk. Maar wat heb je aan een mooie matras, als ik het zo kan noemen? Er gaan lakens en dekbedden overheen tenslotte dus ik snap het niet zo goed, denk ik. Misschien halen Hongaren elke dag hun hele bed af om te genieten van de schoonheid van de stof? Er is nog iets prettigs aan het bed. Aan het voeteneind zit een stevige lus en daaraan klap je het hele boxspringding omhoog. In de bedbak kun je dan nog wat troepjes kwijt. Beddengoed bijvoorbeeld. Dat is fijn want erg veel kastruimte heb ik nog niet. Vannacht hebben we er voor het eerst op geslapen en ik moet zeggen, het is stevig. Het schijnt hier niet de gewoonte te zijn er nog een matras op te leggen maar ik denk toch dat ik eens ga kijken voor een topmatras. Dat zou mijn rotte ruggetje en weelderige vormen net wat meer gemak geven. Er is nog een nadeel aan het bed. Aangezien het een soort boxspring is is het erg gehorig. Als je lekker op je zij ligt en een tikje op de boxspring geeft hoor je een hol "poooing"Â geluid. Mijn lief lag in zijn slaap met zijn tenen te wriemelen ofzo en dat gaf af en toe een spookachtig geluid en verder werkt het als een klankkast en versterkt het snurkgeluiden aanzienlijk. Bij een zeer luide snurk gaan zelfs wat veren werken als snaren en geven hoorbare trillingen af. Ik heb dus de halve nacht liggen luisteren naar het wonder dat het bed is. Al met al heb ik toch wel redelijk geslapen maar aangezien er geen enkele vorm van verwarming is in de slaapkamer en de temperaturen in de nacht het nulpunt beginnen te naderen is het misschien wel verstandig het reservedekbed er ook maar op te leggen, het was net iets te frisjes. Ik had gisteren nog wel haastig en vlak voor de winkels gingen sluiten nog twee elektrische dekens gehaald maar was vergeten er een verlengsnoer bij te nemen. Nu lagen de dekens nutteloos op bed en verwarmden niks. Vandaag dus op jacht naar een paar verlengsnoeren! En eens kijken wat lief in zijn stapel lappen verborgen houdt. Er zitten misschien wel wollen dekens bij die dienst kunnen doen als topmatras. Verder verheug ik me erop vanavond (als je nog geen 21 bent NU stoppen met lezen!) het bed officieel in te gaan wijden met mijn lief. Gisteravond kwam het er niet meer van, we waren allebei te moe en om half vijf vanmorgen ging de wekker weer ondanks dat het toch echt zaterdag is. Lief moet werken, en misschien morgen ook.
Ik mocht vanmorgen niet opstaan van hem. Normaal smeer ik elke ochtend om half vijf liefdevol zijn boterhammetjes, maak thee met veel honing en citroen (ook om mee te nemen in een thermosflesje) maar vandaag had hij andere plannen. Hij nam de pasta mee die zijn moeder gisteren was komen brengen. Ik rilde in bed, niet van de kou maar van afschuw. Normaal ben ik erg dol op Hongaars eten maar dit was zo vies dat ik bij het proeven bijna over mijn nek ging terwijl zijn moeder trots een lepel vol in mijn mond propte.. Wat het was...? Pasta! Maar dan eh... Anders! Het was spiraalmacaroni met suiker en heel veel maanzaad. Goed roeren zodat het eruitziet alsof het al een keer gegeten is en een kleur heeft alsof er grofgemalen koffie overheen gesprenkeld is. De smaak... Krankzinnig zoet! Oh er zat ook wat honing door zei ze trots. Het was zoeter dan Turks fruit, zoeter dan wat dan ook dat ik ooit geproefd heb. Het glazuur sprong van mijn tanden en ik maalde het maanzaad dat al gemalen was (ja echt!) walgend fijn. Ik heb het niet eens door kunnen slikken, zo vreselijk vond ik het. Ik vond het lullig voor mijn schoonmoesje maar dit ging gewoon echt te ver! Gelukkig was mijn lief erg blij met de bak griezelbende en hij propte verlekkerd een paar flinke lepels in zijn mond. Nauwelijks risico dat het glazuur van zijn tanden springt want bovenin heeft hij nog maar één hoektand en onderin heeft hij wel wat tanden maar daar zit een beschermende laag tandsteen op dus de suiker zal het glazuur niet kunnen beschadigen, denk ik. Hongaren houden nou eenmaal van zoet en tandpasta is nou eenmaal niet mierzoet dus de oudere generatie poetste de tanden niet. Op het platteland loopt bijne elke Hongaar van boven de dertig met een lege mond of hier of daar nog een krakkemikkige tand of kies. Dan begrijp je ook meteen de Hongaarse cuisine. Soepen, stoofpotjes en verder zo ongeveer alles wat bijna te zuigen is en niet gekauwd hoeft te worden. Gelukkig is er een heleboel eten dat ik hier wel vreselijk lekker vind. Deze narigheid is geloof ik het eerste dat ik niet lust. Valt mee! :D
