Een sprookjeskolder (18)
Wat hieraan vooraf ging

Het duurde niet lang voordat tropenkolder het huis van het derde biggetje had gevonden. Hij liep naar de deur en klopte aan. Het bleef stil. Hij tuurde door het raam en schrok. Het leek wel of er een orkaan door het huis had gewoed: alles lag overhoop. Hij trapte de deur in en sloop naar binnen. Hij ging alle kamers af maar er was helaas geen spoor van het biggetje.
In de achtertuin vond hij de voetafdrukken van de wolf. Met zijn kolderneus dicht bij de grond als een tropische jachthond snuffelde hij door het bos. Het spoor hield op bij een beek. Wat nu?
Opeens hoorde hij stemmen.

‘Trek jij aan die kant? Dan trek ik aan deze kant.’

‘Nee, nee, ik trek aan deze kant, jij aan die kant.’

De kolder keek omhoog en zag twee kibbelende eekhoorns.





Loading full article...