Een verborgen boodschap? (deel 1)
Plof, klepper. Wat raar. Aan de geluiden te horen heb ik post en dat zo vroeg op deze ijskoude maandagmorgen. De krant kan het niet zijn, die heeft mijn man al meegenomen naar het toilet.
In mijn ochtendjas open ik de voordeur. De bezorger is niet meer te zien. Is het verbeelding geweest? Voor de zekerheid open ik de klep van onze postbus.
Op de bodem ligt een klein doosje. Hoe merkwaardig. Ik kijk nog eens of ik nergens een schot zie, dan zou het erin gestopt kunnen zijn door Hans, als opstapje voor een verhaal.
Nee. Geen schot.
Het heeft jou in ieder geval weer een leuk stuk tekst opgeleverd