Een vreemd gevoel #schrijfuitdaging april
Het leek of elke minuut trager ging dan normaal. Ik was vanochtend al wakker geworden met een vreemd gevoel. Ik kon het niet plaatsen, maar erg lekker voelde ik me niet.
Ik nam een ontbijtje, rookte een sigaretje en las het nieuws op mijn telefoon. Niks vreemds in de wereld. Na ja niets vreemds? Al die vormen van geweldpleging, al die ongelukken het leek eerder "normaal" dan vreemd. Elke dag las je in de kranten over verkeersongevallen. Ik las een artikel over een ongeluk dat diezelfde nacht was gebeurt. Een man met 2 kinderen was aangereden door een dronken bestuurder. De man was opslag dood. De kinderen waren gewond en overgebracht naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis. De politie was nog aan het achterhalen wie de andere ouder was.
Ik keek naar de klok. Het was exact acht uur en precies op dat moment hoorde ik het belsignaal van mijn telefoon. Ik nam op.
"Goedemorgen u spreekt met dhr Mulder politie regio Amsterdam Noord. Spreek ik met mevrouw Smit?"
De moed zonk me je de schoenen. Heel even dacht ik aan het stukje wat ik net had gelezen. Zou mijn ex zijn omgekomen? Zouden MIJN kinderen gewond in het ziekenhuis liggen?
