Deze week valt wel onder de noemer, een bewogen week. Een week waarin vele emoties om de hoek kwamen kijken, er was boosheid maar ook verdriet en later blijdschap. Ook deels onmacht en het gevoel van niet fair behandeld worden kwam aan de orde. Maar uiteindelijk is de week geëindigd met een goed eindresultaat voor alle partijen. Begrip, goede vooruitzichten en hebben we de vrijdagavond afgesloten met een drankje en veel gelachen.

Maandag werd er gevraag aan mijn vriend of hij over wilde/kon werken, want er stonden ruim 1800 tickets open uit een ander land waar men er echt een zooitje van maakte, en dit team hier word momenteel gezien als het beste team voor de klant. Aangezien dit toch weer 30% toeslag is, en we dat best kunnen gebruiken, besloot vriend over te gaan werken. Uiteraard enkel als hij het vol zou houden, want ik snap best op een hele drukke chaotische dag dat je soms dit niet erbij kunt hebben.

De eerste dag werd er meteen 2,5 uur overgewerkt, dat tikt lekker aan! Deze week begon ook echter mijn rugpijn parten te spelen, en weer in alle hevigheid op te zetten zoals het voorheen dagelijkse kost is geweest lange tijd. En ik ben helaas bijna door mijn medicatie heen, dus daar ben ik zuinig mee. Aangezien we door het af te handelen rijtje met regelzaken nog niet mijn zorgverzekering hier hebben kunnen regelen. Dus voor mij was het een pittige lange dag alleen met dochter, die overigens dus ook erg omhoog vloog vanwege de volle maan in aantocht. Ik besluit hier om de volgende dag een paar edelstenen te gaan halen bij een winkeltje vlakbij onder het mom baat het niet dan schaadt het niet. (zie andere blog die ik daar nog over ga updaten).

Het was een zware pijnlijke nacht voor mij, en een korte nacht voor vriend die dus weer vroeg aan de bak moest en ook die dag over zou werken. Ik kwam met pijn en moeite de dag door, we moeten hier namelijk 2 grote trappen op voor we de lift bereiken om nog 3 etages lift te nemen. En dat begint mijn rug nu echt te merken. Gelukkig is er vaak wel iemand die even meetilt zodra ze zien dat je dat alleen aan het doen bent. Maar helaas is het ook vaak dat ik echt alleen haar naar boven en beneden moet krijgen op de trap. Ik ging die middag weg voor stenen en kwam terug, trof voor de zoveelste keer een berg afgeknauwd hout aan in de keuken van de hond van onze host.

Loading full article...

Een heel verhaal. Ergens hoop ik dat er een moment komt dat jullie kunnen lachen om die sloopzuchtige hond die ook nog eens op je bed piest uit... Show more
Haha kan er intussen al wel om lachen hoor, ga straks even een nieuwe update posten hier. Maar ons leven hebben we in Spanje alweer zelf onder controle gekregen want NL faalde nogal idd. De rest hebben we toch echt zelf gedaan en daar ben ik trots op :)
time is on your side en het tij is gekeerd zo te lezen. Wel met heel veel hindernissen en het zogezegde, bloed, zweet & tranen ... maar in de flow die jullie nu te pakken hebben moet het gaan lukken.
Precies straks even nieuwe update schrijven, want we zitten nog helaas niet in ons eigen huisje :p
sjonge... stap voor stap en wat een hindernissen he, toch geloof ik als k jou zo lees..dat er veel uit zal komen van de wensen..
omdat jullie voor jezelf zijn gaan staan, top
Daar gaan we voor ja! Het mag onderhand :) dank je wel!
Mooie samenvatting van een bewogen week. Fijn de positieve ontwikkelingen te kunnen lezen.
ja inderdaad :) en laten we eerlijk zijn, we hebben voor hetere vuren gestaan haha.. maar het vooruitzicht dat we komende week echt kunnen gaan zoeken is wel heel erg leuk :-)
Wat een week! Gelukkig dat de vooruitzichten nu beter zijn.
Ja zeg dat wel... maar nu gaat het leuk worden haha.. zin in :)