De Schorelaars gingen een dagje uit, dat werd wel weer een keer tijd. Spontaan gepland? Nou dat niet, de korting bon was niet langer geldig dan tot het eind van deze maand. Een sauna korting bon, gratis bij 3 tandpasta of zoiets. We hadden dinsdag per computer een afspraak gemaakt. 

We hadden de wekker gezet en stonden meteen op, terwijl manlief thee, sinaasappelsap en yoghurt met muesli maakte, pakte ik de tas in, ochtendjassen, slippers en handdoeken. 
Terwijl we aan het ontbijt zaten begon het te waaien, en niet zo’n klein beetje. Een echte storm kwam opzetten met windstoten van 130 kilometer per uur. Op deze momenten waarderen we het niet dat we aan de rand van de stad wonen waar de wind nergens door wordt tegengehouden. We hebben al eens zonnepanelen naar beneden zien komen, een schuur dak is eens weggewaaid (ik kwam net met sjorkettingen terug uit de winkel, zag ik hem zo landen op straat, tegen de schutting van de buren. De schuttingpalen braken als lucifers af.) 
Gisteren bleef het beperkt tot voorbij waaiende dakbedekking. Wij waren er niet gerust op en besloten toch maar de storm thuis af te wachten. Het zou ook niet verstandig zijn om met code rood de straat op te gaan. 

Na verloop van tijd ging de storm liggen, de koffie was inmiddels op.
 “Kom” zei manlief, “we gaan verder met ons programma” 
Onderweg hebben we weinig hinder meer van de wind, wel nog van een wegafzetting door een geschaarde vrachtwagen. Als we uiteindelijk bij de sauna aankomen kunnen we meteen aan tafel, we hadden ingetekend op een lunch. “Nou ja,” zeiden we tegen elkaar, “gelukkig lopen we die niet mis” 

Er was keuze uit heel veel sauna’s en zodra we de 1e sauna ronde gedaan hadden waren we in de stemming, we wisselden de warmte en de koude netjes af en gingen naar een van de houten iglo’s buiten op het terrein voor een opgieting. Heerlijk was dat, de aromatische oliën, de hitte die ze rond wapperen met tafelkleedgrote doeken, ijsblokjes op de saunakachel die nog meer hitte afgaf en daarna in je blootje naar buiten. Daar werden we nog even herinnert aan de storm, er was een glazen kasje ingestort, de glasscherven lagen nog op de loop matten. 
Blij dat ik mijn slippers aanhad. Het blijft ook bijzonder dat je met dat nare weer van gisteren gewoon buiten onder de koude douche gaat. Na een glaasje drinken en een slaapje op een ligbank was het weer tijd om naar huis te gaan. De avondspits verliep rustig. 
Fijn dat we toch waren gegaan.