De Ontmoeting

De avondlucht hing zwaar in de kamer. Het zachte licht van de schemering drong door de halfopen gordijnen, en wierp lange schaduwen over de gladde houten vloer. Laura leunde tegen de deurpost, haar ademhaling net iets te snel, haar hartslag onrustig. Haar ogen volgden de contouren van zijn lichaam terwijl hij met een ontspannen beweging zijn colbert losknoopte.

Haar huid tintelde, alsof de lucht om haar heen zinderde van elektriciteit. Elke beweging, elke stap die hij zette in haar richting, voelde als een belofte. Een onuitgesproken verlangen hing tussen hen, tastbaar en intens. Zijn ogen ontmoetten die van haar, donker en gefocust, en zonder een woord te zeggen wist ze precies wat hij dacht.

Hij kwam dichterbij, zijn hand even vluchtig langs haar arm strijkend. Een rilling trok door haar heen, van haar schouder naar haar onderrug, en haar lichaam reageerde instinctief op zijn aanraking. Hun ademhalingen vermengden zich terwijl hij naar haar toe boog, zijn lippen nauwelijks een centimeter van de hare verwijderd. De spanning tussen hen leek ondraaglijk.

Hij stopte, precies op het moment dat ze dacht dat hij haar zou kussen. Ze hield haar adem in, haar lichaam hunkerde naar wat onvermijdelijk leek. Maar hij speelde met haar, zijn mond dichtbij genoeg om haar huid te voelen tintelen van verwachting, maar nog steeds uit bereik. Zijn hand gleed naar haar zij, vingertoppen licht tegen het zachte kant van haar jurkje.

Loading full article...


Comment with a minimum of 10 words.
0 / 10
3 comments
Ja, je hebt gelijk, het is wat de titel beloofd. Maar één minpuntje, die hoofdletters in de titel... is net alsof je op ieder woord nadruk wilt leggen.
Men noemt het 'Title Case '. Het is omdat ik mensen wil doen lezen, ik krijg hier weinig tot geen bezoekers laat staan lezers. 😊. Voor sommigen gaat de 'Title Case ' storend werken voor anderen dan weer niet. In de Nederlandse taal niet echt gebruikelijk, maar in de Engelse taal is het een normaal iets.
Wat een heerlijk, zwoel verhaal.