In de cel bij Pietje (47)
… eenzaamheid diep in haar poriën …
Eenzaam in de cel
Vervolgverhaal Kalle en Pietje, deel 47
Pietje voelt de eenzaamheid diep in haar poriën. Ze zit al een paar dagen opgesloten in deze politiecel en verveelt zich enorm. Ze voelt zich verlaten door haar nieuwe vrienden en verlangt wanhopig naar een arm om haar heen.
Maar ze beseft dat ze het helemaal aan zichzelf te danken heeft. Dan had ze maar niet het criminele circuit in moeten duiken. En om op dit moment van God, die ze al die jaren naar de kroon stak, te verlangen dat Hij haar hier uitredt… Nee, dat kan en mag ze niet.
Daarom snijdt de eenzaamheid door haar ziel. De afwijzing en de minderwaardigheid, die ze al zo goed kent, krijgen vrij spel in haar gedachten. In deze kille, verder lege cel is dat ook niet zo verwonderlijk. Was Kalle maar hier om haar weer op te vrolijken, denkt ze.
