Het is weer zover. Ik moet weer naar school. Na twee weken vakantie, gewerkt in de supermarkt en bijles geven is het toch altijd weer erg vermoeidend om na te denken over school. En ik ben niet eens degene die in de schoolbanken hoeft te gaan zitten. Ik sta namelijk bij het bord. Vertellen aan mijn - negen van de tien keer - lieve kinderen wat ze moeten doen. 26 kids in totaal. Een groep 7/8 in een kleine dorpsschool. I love it! Maar het is wel vermoeiend. Niet omdat het een zware groep is ofzo. Lesgeven is gewoon zwaar. Ik merk wel dat als ik vaker meerdere dagen voor de groep sta het mij makkelijker afgaat. Een paar weken terug had ik een hele week stage. Ik ben vrijdagmiddag in slaap gevallen op de bank. Bek en bek af. 

Vind ik zelf dan ;)

 

Ik zit nu in mijn 5e jaar van de PABO. Dit jaar MOET ik slagen. Ik ben er namelijk wel klaar mee. Heb er geen zin meer in. Ik vind lesgeven heerlijk. Wil graag nieuwe dingen leren. Maar in je 5e jaar van de PABO leer je echt niets nieuws meer. Je leert namelijk van je stage. Dus vanaf deze week ga ik 3 dagen per week stage lopen. Maandag, dinsdag en vrijdag sta ik voor de klas. Soms zal ik ook op woensdag wel eens die kant op gaan. Of voor opdrachten van school of om verder te werken aan mijn eigen competenties. Daar gaat het namelijk om op de PABO: competenties. Competenties, competenties en nog meer competenties. Tot je aan het einde van je PABO geen comeptenties meer kan zien. Soms vind ik het wel een beetje te veel. Competenties bedoel ik dan heh. Dat je je als leerkracht moet ontwikkelen niets mis mee. Maar soms heeft mijn school het woord overload  gewoon standaard in hun eigen handleiding voor de studiehandleidingen staan. 

Loading full article...