Eeuwen kabbelen in vrede voorbij bij de Neburianen op Ki.

9#geschiedenis 

Dit stond in spijkerschrift werkelijk geschreven in de  Soemerische kleitabletten.
Ze werden door Zacharia Setchin als eerste en daarna door anderen vertaald. 




Het herstel van de atmosfeer van Nibiru ging niet van een leien dakje. Het goud moest constant aangevoerd naar Nibiru. Waardoor het werk in de eerste goudmijn nooit tot een einde kwam.
Daarom was men ook al in Africa, in een uitgesproken goudader aan het delven gegaan.
Alles ging eeuwen zonder problemen voor de Anunnaki. Ze leefden hun gezellige gemakkelijke leven met wat ze graag deden. De Igigi deden het moeilijkere werk. Zo werkten de vrouwen in de huishoudens van de Anunnaki. Dan konden de vrouwen van hen zich aangenaam bezig houden met wat ze maar wilden.
De Igigi waren echter niet dom. Ze waren te zacht van 
karakter en berusten in hun lot.
Maar op een dag was er onder hen toch wel een aggresiever exemplaar geboren. De jongen ergerde zich een punthoofd aan het verschil van leven van hen, de Igigi, en de Anunnaki.
Toen hij volwassen was en zelf in de goudmijn moest gaan werken vond hij dat het wel welletjes was. Eeuwen waren zijn soortgenoten nu al bezig met dat goud-ontginnen. Men moest altijd maar dieper en dieper in de grond en men vond minder en minder goud. Het luilekkerleventje van de Anunnaki stak zijn ogen uit. Hij startte een campagne om, al was het maar gedeeltelijk, datzelfde leven te bekomen. 
Van zijn ouders was hij te weten gekomen dat de Anunnaki hen hadden ontworpen door hun DNA aan te passen. De eerste Igigi was ontsproten uit een vrouw van de Anunnaki waarin een gemanipuleerde eicel en sperma was ingebracht. Dat was de reden waarom ze altijd zo gemakkelijk waren,klein en alles bedekten met de mantel van de Liefde.
Toen Enlil op een keer naar Ki was gevlogen om zijn broer Enki te bezoeken dacht Batchi, de Igigi, er aan om daarover te gaan onderhandelen. Hij wilde namelijk voor zijn volk een beter leven. Want het werk in de mijn was bikkelhard en meestal waren de mannen doodmoe als ze er tegen de avond mee ophielden. Veel ontspanning hadden ze niet. Buiten dan in het week-end. Hij wou pleiten voor minder werkuren en meer werkkrachten.
Een andere mogelijkheid, bedacht hij, gewoon nog eens een andere soort met DNA oprichten. Even intelligent maar zonder gevoelens.
Dit zou toch echt wel een puike oplossing zijn. Als Igigi wou hij nog wel de minder belastende taken door zijn soortgenoten laten doen.

Helaas kende Batchi, de opstandige Igigi, Enlil niet. Het is een onmededogenloze heerser die totaal geen tegenstand van de Igigi wilde.
Toen Batchi hem rustig zijn gedachten voorlegde ontstak hij in een felle woede.
"Wat denken jullie wel  kleine mormels?" antwoordde hij,
"Je kan je volk maar gaan bedaren,man. Of jullie gaan er allemaal aan. Zonder de Anunnaki zouden jullie niet eens bestaan.
Jullie doen gewoon wat wij willen en daarmee uit. Toen jullie naar Ki werden overgebracht hebben jullie ook niet 'nee' gezegd tegen de overdadige bonus die jullie kregen. Ik wil alleen maar Igigi die doen wat wij willen. Begrepen?"
Batchi was van deze reactie helemaal ondersteboven.
Maar het kwaad was al geschied. Wat hij ook zei om zijn volk te bedaren, vele Igigi aanvaardde hun lot niet meer. Het werk in de mijn werd stilgelegd en betogingen staken de kop op.
Enki pleitte nog voor hun behoud. Maar aan de toorn van Enlil was niet te ontkomen. Ze werden allemaal omgebracht. Ook de vrouwen en de kinderen.  

Daar zaten ze dan zonder werkkrachten om in de mijnen te gaan werken en ook de huishoudens leden aan het gemis van hun ondergeschikten. De vrouwen moesten nu wel zelf aan de slag. Wat volgens hen, echt niet meeviel.
Tijdens een algemene vergadering werd besloten om een nieuw hybride-ras op te bouwen.
Het wezen moest maar een beetje intelligent zijn. Want tja, ze moesten wel weten hoe ze de werktuigen moesten hanteren en oplossingen weten bij mistoestanden. Langs de andere kant moesten ze zo laks als een lammetje zijn. Want aggressie bij hen was volledig uit den boze. Ze zouden voor hun werk in de mijn ook wel een huis en voedsel krijgen.
De eerste Igigi hadden ze van een planeet met dwergmensjes meegenomen.
Het DNA dat ze van hem hadden verkregen hadden ze gemanipuleerd.  Hij moest vooral volgzaam zijn en met alles tevreden en net genoeg intelligent om dat te kunnen inzetten als dat nodig was.
Op de aarde had men levensvormen genoeg. Maar ze verkozen het DNA van een aapachtig wezen in te zetten dat  in de jungle leefde. Het leek niet erg aggressief en had alle lichamelijke kenmerken die nodig zijn om er een gedienstig individu van te maken. (Vervolgt)


Dit is Enlil. Zijn afbeelding is ook te vinden op een kleitablet. Hij was ongeveer
 3 meter groot. Er was ook een kleitablet met een afbeelding van het DNA