Eierstokkanker deel 14 - 21 december 2021
Zwarte poema - throwback
Dromen zijn bedrog
Afgelopen zomer had ik op een nacht een droom. Ik was aan het wandelen en voelde dat ik werd bekeken. Voorzichtig draaide ik mij om en keek in de ogen van een grote volwassen zwarte poema. Mijn hart ging als een razende te keer. Er volgde een soort van gevecht en ik was de winnaar. Droom voorbij en ik werd wakker. Mijn hart ging nog steeds als een malle tekeer. Ik begreep het niet, hoe kan ik nou winnen van een zwarte poema. Niemand kan dat. Conclusie - dromen zijn bedrog. Ja toch?!
Terug naar het nu
Van de week had ik echt een hele slechte dag. Mijn lichaam deed pijn, en ik had geen honger. Tegen heug en meug at ik een paar happen. Diep zuchtend weer een paar happen. Zoveel eet ik niet meer. Dus iedere maaltijd die ik opschep moet ik van mezelf voor driekwart opeten. Ik moet sterk worden en daarna ook blijven.
Eten = zwarte poema.
Chemo = zwarte poema.
