Eierstokkanker deel 20 - 31 maart 2023

Habla Espanol?!

Emigratieplannen
Eergisteren, 29 maart, nog een bijzondere ervaring achter de rug. Niet alleen dat ik wederom de Cauberg ben opgelopen. Maar een ervaring van een andere orde. Zoals de meeste van jullie weten hadden man en ik emigratieplannen. Eerst wilde we in 2020 op vakantie naar Spanje. Voor ons 40tig jarige huwelijk. Maar ook om te bekijken wat wij nog voelde wanneer we in Spanje zouden zijn. Dat ging niet door, door covid. Het jaar erop ook niet - covid. Later mijn eierstokkanker. Covid was jammer, niks aan te doen er komen wel meer kansen. Wij zaten de Covid periode uit, want klagen had geen zin. Helaas kwam er nog iets anders op ons pad. Ik moest eerst even naar de hel en terug. Er ging een streep door onze plannen.

Terug naar eergisteren.

Wandelweer
Het was goed wandelweer dus we gingen op pad. Het zou de laatste wandeling worden omdat we de dag erop naar huis zouden gaan. Het casino en de Thermen liggen naast het vakantiepark. We wisten dat daar een wandelpad ligt. Een aantal eigenlijk. Maar we gingen voor 1 wandelpad. Een slingerweg de Cauberg naar beneden (voel je hem alweer aankomen? Wat naar beneden gaat etc...) Het hele wandelpad is nu een mountainbike parcour geworden. Maar ineens zag ik gele paaltjes. Dat is een wandelparcour. De gele paaltjes volgend daalde we af. Het uitzicht was groots - op de met glyfosaat behandelde velden na. Het pad was hier en daar behoorlijk glad en smal. Ook zagen we omwoelde aarde. Dit doen de wilde zwijnen in de nacht. Althans ik hoopte dat ze sliepen, want ik wil niet graag oog in oog staan met zo'n beest. Beneden aangekomen zagen we het Shimano-centre. Een walhalla voor fietsers. Ieder weekend komen veel mensen de Amstel Gold Experience fietsen. Stoempen op de bergen dus. Afijn, ik dwaal af. Ook zagen we veel vernieuwingen van natuur en straten. Dit moest allemaal gedaan worden na de watersnoodramp. En liepen we langzaam het oude centrum met zijn vele horecagelegenheden en winkels binnen.