Op reis of niet?
In april moest ik weer naar het ziekenhuis. Zoals je eerder heb kunnen lezen was het vroeg op. Het bloedprikken moet ruim 90 minuten voor het eerste consult gedaan zijn. Wat logisch is, het gesprek met de arts wordt inhoudelijker wanneer de bloedwaarden bekend zijn. Die waren gelukkig goed. Ook de CA125 = Tumormarker. Het getal was 6 en dat is heel laag. Nou blijft het een momentopname natuurlijk. Vorig jaar, toen er tumorweefsel in mijn milt zat was het getal 4. Dus ik weet eigenlijk niet wat ik ervan moet vinden. Ik blijf er maar neutraal in. Het belangrijkste vond ik dat mijn hb nog op peil was en de neutrofielen en leukocyten. Dat betekende dat ik door kan blijven gaan met de immunotherapie. Tijdens het gesprek zei mijn man dat we dus wel een weekje weg konden gaan.
Naar de omgeving waar we graag vertoeven. Dat is te overzien. Niet zo heel ver weg als Spanje. Maar zeker in de buurt bij een goed ziekenhuis. Het leven is niet meer zo ongecompliceerd als hij ooit was. Thuis heeft manlief een paar dagen later een reisje geboekt. Even wat anders en een ander uitzicht en andere dingen te doen op een dag.



Vrijdag tot vrijdag
We gingen op pad nog voor de meivakantie. Die drukte willen we liever vermijden. De weg naar het zuiden is een bekende weg, dus daar maakte we ons niet druk om. Vrijdagmorgen inpakken en precies op tijd op pad. We konden eerder inchecken wat fijn was. In plaats van 16.00 uur konden we om 13.00 uur inchecken. Dat scheelt drie uur, je kan het niet veel noemen, maar het is toch net meer uren vakantie. Aangekomen gingen we uitpakken en uitrusten. Zo'n reis heen vergt veel van mij. Ook als ik ernaast zitten. Omdat ik graag autorijd laat manlief mij rijden. Dit doet hij niet wanneer we 's morgensvroeg naar het ziekenhuis moeten. Dan ben ik zo gespannen dat ik het overzicht snel kwijt raak. Soms moet je erkennen dat bepaalde zaken er even niet meer inzitten. En dat is best lastig. Ik kan het soms echt moeilijk verkroppen. Ertegen vechten heeft geen nut. De winst is niet voor mij, maar voor de situatie gaat ermee aan de haal. Afijn: we hadden de airfryer mee en patat met een snackje. Dus na het uitpakken was het met de beentjes omhoog en de rest van de dag uitrusten.

Loading full article...