vanrupstotvlinder

@vanrupstotvlinder · 06 Jul 2025

Follow Following

Eigen manieren

Ik weet nog goed hoe ik tijdens mijn eerste stage in de kinderopvang ontdekte dat kinderen zó anders rouwen dan volwassenen. Terwijl ik zelf worstelde met gevoelens en emoties ten gevolge van verlies, zag ik hoe kinderen tussendoor speelden, lachten, en soms ineens stil werden of moeilijke vragen stelden. Dat raakte me — en het liet me inzien hoe belangrijk het is om hun proces te respecteren.

Kinderen rouwen in stukjes. Soms kruipt het verdriet naar boven tijdens een spelletje, een tekening of een stil moment. En soms lijkt het alsof ze het verlies even ‘vergeten’ zijn. Maar niets is minder waar: hun hoofd en hart verweven het op hun eigen manier, in hun eigen tijd in hun leven.

En dat is oké. Sterker nog, dat ís rouw bij kinderen. Ze hebben geen standaard routekaart die ze volgen. Deze routekaart hebben zij niet nodig, maar ruimte daarintegen wel. Ruimte om te voelen, te vragen én om gewoon even kind te kunnen en mogen zijn.

Bij Van Rups tot Vlinder geef ik handvatten aan professionals zodat zij weten hoe kinderen en hun omgeving die ruimte te kunnen geven. Dit zodat rouw er mag zijn zoals het is voor hen — stap voor stap, op hun eigen tempo.