Daar in de stilte,

Ziels alleen en toch ook samen,
Blijf even stil staan,
Daar in de stilte.

Daar ligt het pijnlijke,
Je eigen ik, zo diep verborgen.
Daar doet het pijn,
Daar ligt je kracht.

Daar is het oorlog,
Daar ligt het puin op een hoopje,
Een hoopje ongrijpbaar,
Een hoopje machteloosheid.

Alles is zo oneerlijk,
Totdat jouw lichtje erop schijnt.
Dan pas ga je bezinnen,
Je eigen lied zingen.

In de stilte vind je je stem,
Ongehoord of ongezien,
Niemand zal begrijpen,
Wat jij in het leven hebt gezien.

Loading full article...

Dat is mooi geschreven!
Ohh wat mooi! Een gedicht wat tenminste inhoud heeft!
Wat een waarheid schuilen er in deze woorden... Bedankt voor het delen...
Dankjewel , hij komt inderdaad van heel diep.
Heel mooi! Alleen de spelfouten storen een beetje, als die er uit zijn; tóp!!!!
Dankjewel en ga ik direct doen!