Een schok in mijn tenen,
Golft stijgend naar boven.
Het gewicht verplaatst zich,
Maakt me licht in mijn hoofd.
Blijft het chaotisch door vladderen.
Het lijkt te komen, ontsnapt uit mijn mond,
Ongrijpbaar houdt het mij in zijn greep.
De beweging bevindt zich stil in mij,
Het bevrijdt me uit mijn denken.
Stotend voel ik zijn vloeiende lijn,
De controle neemt het over van mij.
Sterren verschijnen, golven verdwijnen,
Lichtjes tot in mijn tenen, zo zwaar.
Even uit evenwicht, lijkt uren te duren.
Een moment van ongevoelig, zo gevoelig.
Mijn ogen gesloten, kijken niet verder,
Ze zien alleen de uitgeputte energiebron.
Verslaafd raak je aan de bevrijding,
Overgave is het kiezen in verliezen.
