EMDR voor de 5e keer alweer
Net lees ik elders:
zó oneerlijk, eerst alles moest verliezen om al mijn pijn onder ogen te zien, om te kunnen gaan ontdekken hoe ik moet leven. en En dus, wanneer ik weer eens voel hoe onmogelijk het allemaal is, probeer ik mezelf compleet af te sluiten. Die harnassen weer aan te trekken. Niets meer binnen te laten komen. Om maar niet te hoeven voelen dat ik net als vroeger dit allemaal in mijn eentje moet uithouden en verdragen. Toen kon ik dat niet. Nu ook niet. Wie wel?! Denk ik, wanneer ik die doodsangst van toen voel. Maar het werkt niet meer. Die harnassen passen gewoon niet meer. en Vooral dat ik mijn gevoel te pas en te onpas kon uitzetten.
Ook ik ben hier dus een reuze kei in..blijven lachen.. blijvend dankbaar zijn
t Gevoel hebben alles onder controle te hebben en er achter komen dat het een enorme facade blijkt te zijn
ach arme ik en k ben nog maar net begonnen verdikkie.. hier ben ik heel even best erg verdrietig over..toch maar doorgaan..natuurlijk ga ik door..maar oef..k weet wat er komen gaan zal en ja..dus toch ...!