14 juli - Het is voor het eerst in heel wat jaren dat we de Franse feestdag niet op Franse bodem doorbrengen. Vorig jaar zaten we nog op Corsica, wat eigenlijk ook Frankrijk is...
Na een voormiddag lezen en luieren in ons Portugese paradijsje, waar het enige geluid van vogels afkomstig is, gaan we lunchen in Alvor. We vinden er een Italiaans restaurantje waar de keuken boven het gemiddelde uitsteekt. We eten er een lekkere maaltijd, mooi gepresenteerd op ons bord, met een glas wijn en een grote fles water voor amper 16 euro per persoon. We zitten dan ook niet midden in het toeristische deel van de zuidkust, maar bij de vissershaven van Alvor.
We komen naar Alvor voor een wandeling bij de lagune.
Het houten wandelpad is heel mooi aangelegd, zoals op steeds meer plekken langs de kust.
We wandelen dwars door de natuur zonder die te beschadigen, doordat we er boven lopen. Merk je het ook ? Het is hoogseizoen en we zijn de enigen die hier lopen.
Na een tijdje lopen, komen we bij de vaargeul naar de vissershaven, waar zeilboten halt houden om even van het uitzicht te genieten.
Hier wordt het wandelpad onderbroken en kun je op de rotsblokken lopen die de golven breken.
Als we de golfbreker volgen, komen we bij een enorm zandstrand. Hoewel het zaterdagmiddag is, midden juli, is het strand zo goed als verlaten. Te ver van strandtentjes, onbewaakt en geen toerisme.
Voor ons kan het niet beter zijn. We schoppen onze schoenen uit en volgen de vloedlijn terwijl de golven komen aanrollen. De vrolijke man op de foto hieronder hoort bij mij... :-)
We lopen het hele eind door het zand, tot we de 'bewoonde wereld' bereiken, waar kite-surfers de golven en de wind trotseren. (Op de linkerfoto hierboven : waar de huizen in de verte staan...)
