Het is eind juli. Een loden zon staat aan een grijsblauwe hemel. De lucht boven de wegen en de velden trilt van  de hitte. Het is ruim 30 graden.

Wij besluiten een heel rustig fietstochtje naar zee te  doen, omdat dit het koelste plekje van het land schijnt te zijn.
In de Vlaamse polders wordt de droogte duidelijk zichtbaar. Het weinige groen is aan waterlopen te vinden. Voor de rest is bruin de hoofdtint.

In de buurt van fietsknooppunt 75, niet ver van het openluchtmuseum  Atlantikwall, ligt het 'Opvangcentrum voor vogels en wilde dieren' van Oostende. We passeren er geheel toevallig tijdens het fietsen.

Wie al vaker wat las van mijn hand, weet dat de natuur ons enorm aantrekt. 
Daarom trekken we onze remmen dicht en gaan er een kijkje nemen.

Loading full article...