Hieronder het vorige deel:

(4) Selectief geheugenverlies en liegen, dat kreng!

Het gesprek tussen de buren en mij met vriend heeft plaatsgevonden, zondag 06-05 j.l. Leuk was anders! Het verslag van dit gesprek gaat mij niet in één keer lukken, dus er komt ook een 4.1 sowieso...

Ze belden aan. Dat hoorde ik en ook zag ik ze aankomen. Op zich niet het vermelden waard zou je zeggen maar later in het verhaal zal blijken waarom ik dit benadruk. *

De begroeting was koud en kil maar dat is op zich niet vreemd, gezien de situatie. We hadden een extra stoel erbij gepakt zodat we niet 'knus' naast de buren kwamen te zitten. Na wat flauw gezeur over een schilderij wat mooi werd gevonden, vroeg ik buurman 'B' en buurvrouw 'F' of ik ze koffie aan kon bieden of iets anders. 'Een glaasje water', aldus F. 'Ik hoef nog even niets', aldus B. Hij was te kwaad, goed, so was I. Vriend wou graag koffie en ik nam ook water. De blikken werden vervolgens op mij gericht en ik ga nooit teksten voorbereiden dus dat voelt behoorlijk ongemakkelijk. 'Het boompje', begon ik... 'Ja, die mis je ook direct hè, dat valt direct op!' Zo werd ik aangevuld.

Goed, overdrijven leek dus de tactiek te worden maar ik ging er in die zin niet op in. (ik zal verder gaan met initialen + dubbele punt voor elke zin, wel zo makkelijk, 'E' ben ik.) E: 'Nou, jullie hebben niet het recht om op mijn erf te komen, zonder mijn toestemming maar wat ik nog erger vond is dat jij, F, zei dat ik zaken was vergeten en 'dat ik het allemaal niet meer zo goed wist'. Wederom zei ik dit niet netjes te vinden maar om eerlijk te zijn; ik vond het een vuile, lage rotopmerking, vooral omdat ze op de hoogte zijn van mijn depressies en andere geestelijke aandoeningen. Ze gaf kort toe dat ik gelijk had. Zonder excuses te krijgen overigens. Dit bleek ook later de nieuwe tactiek; Kort antwoorden waar ze me wel gelijk moesten geven en er 'vol in' op het moment als zij een punt hebben of dachten te hebben.

Verder gaf F aan zich bedreigd te voelen 'toen ik het huis uit stormde' om haar over het boompje aan te spreken toen ze uit de auto kwam die avond onlangs. Nou, ik liep normaal en heb zonder mijn stem te verheffen, zenuwachtig wel natuurlijk, met een strenge stem gezegd; 'Wat is hier de bedoeling van buurvrouw?' Saillant detail; direct toen ze uit de auto kwam riep ze overdreven vriendelijk 'Hoiii... ik gaf geen antwoord. Toen nogmaals 'Hoiii!'. (Ze wist donders goed wat er aan de hand was) En daarna mijn genoemde zinnetje. Nee, ik had geen mes of ander wapen bij me, geen stuk hout of een metalen pijp, nee ik heb haar nooit bedreigd of dreigende lichaamstaal gebruikt en haar nooit met 1 vinger aangeraakt. Maar goed, zij kan wel zeggen 'dat zo ervaren te hebben', dat kan ik immers nooit ontkennen. Slim. Zou ze dat ook tegen 'oom agent' verklaart hebben...?

Loading full article...